Van der Plas was natuurlijk enigszins bezorgd over de situatie bij NSC. Dat was ze al toen Omtzigt steeds met huilbuien en woedeaanvallen de onderhandelingen verstoorde, maar dat was niet minder het geval toen hij op X (!) aankondigde dat hij het voorlopig even voor gezien hield. Daarom nam Van der Plas snel contact op met Omtzigt.
Haar grote doel was om te ontdekken of Omtzigt écht bevoegdheden had overgedragen aan Van Vroonhoven of dat het een nepwisseling van de wacht betrof. “Het is wel belangrijk,” zegt Van der Plas bij WNL, “dat als wij als coalitie bij elkaar komen, of zij mandaat heeft. Dat is belangrijk om te weten.”
“En,” was het antwoord daarop van Sven Kockelmann. Hoe zit dat met dat mandaat?
“Dat mandaat dat heeft ze,” legt Van der Plas uit. “Hoe het in de [NSC]fractie gaat, daar sta ik buiten. Ik bemoei me niet met andere fracties. Maar wij zitten na de algemene politieke beschouwingen bij elkaar, en dan is het goed om te weten met welk mandaat zit je nu aan tafel?” Dat mandaat is er dus. Aldus Van der Plas. Als Van Vroonhoven daar zit doet ze daar mee als leider van NSC. Ze kan dus onderhandelen en afspraken maken.
Hoe dat dan áchter de schermen gaat? Dat weet Van der Plas niet. En dat is voor haar natuurlijk ook niet zo relevant. Wat voor haar belangrijk is om te weten, is dat als zij, Wilders en Yesilgöz afspraken maken met Van Vroonhoven, dat Omtzigt die afspraken twee uur later niet alsnog afzegt omdat híj́ het er niet mee eens is.
Dat is dus wel zo. Aldus Van der Plas. Nu is het de vraag of dat écht zo is – of dat er straks alsnog problemen komen als Van Vroonhoven dingen doet, zegt, en afspreekt waar Omtzigt anders over denkt?
.
Weer een nieuwe prikfascist in Nicolien!