“Laat ik gelijk met de deur in huis vallen,” begint de PVV-minister van Asiel en Immigratie haar presentatie van de kabinetsplannen. “Ik ga voor het strengste asielbeleid ooit.”
De reden dat ze een streng asielbeleid wil is helder. “Ik sta hier uiteindelijk voor Néderland, en ik zie dat het vastloopt,” zegt ze. “Als we kijken naar huisvesting, naar de zorg, naar het onderwijs… En laten we niet vergeten, wij wonen in één van de dichtstbevolkte landen van Europa.”
“Daarom moeten wij grip krijgen op asielmigratie,” stelt Faber daarop.
Mensen voelen dagelijks de gevolgen van de asielcrisis. De kiezer heeft ons een duidelijke opdracht gegeven. Het roer moet om en de instroom moet direct omlaag. Daarom kom ik met het strengste asielbeleid ooit. Ik ga voor een veiliger Nederland.
Eén van de maatregelen die ze wil invoeren is: geen vergunningen voor onbepaalde tijd meer verstrekken (aan asielmigranten). “Daardoor kan je niet meer permanent in Nederland blijven,” zegt Faber. “Op het moment dat je land veilig wordt ga je weer terug.”
Zo is het natuurlijk. Je komt als vluchteling, niet als potentieel nieuwe burger. Als het veilig is in je eigen land dien je terug te gaan. Punt.
Rechtszaken
Ook wil Faber iets doen aan het stapelen van procedures. “Het kan niet zo zijn dat men hier jarenlang gaat procederen om uiteindelijk aan het einde van de rit weer terug te moeten,” aldus de PVV’er terecht.
Dit zien we natuurlijk heel vaak – en elke keer dat het gebeurt komt er vervolgens een elitaire linkse beweging op gang van gekkies die de kansenparels in kwestie ten koste van alles in ons land willen houden. “Want het is zo zielig om ze na al die tijd terug te sturen!” heet het dan.
Criminele asielzoekers
Wat betreft criminele gelukszoekers is Faber ook heel helder. Die wil ze aanpakken. En snel een beetje.
Deze mensen willen ze sneller uit kunnen zetten. “Want voor hen is geen plaats in Nederland,” zegt Faber hard maar fair. Dat soort kansenparel-tuig gaat maar lekker terug naar het land van herkomst. Dáár kunnen ze de boel verzieken. Ze hebben het recht niet dat te doen bij óns.
Weg met de Spreidingswet!
En dat is nog niet alles. Faber zegt ook in andere opzichten wat te willen doen aan de torenhoge immigratie waar Nederland al jaren en jaren gebukt onder gaat. Met name natuurlijk onder de rampzalige jaren Rutte.
Ten eerste wil ze de spreidingswet intrekken. Die wet verplicht gemeenten om asielzoekers op te nemen. Gewone Nederlanders vinden dat terecht wanstaltig. Ze krijgen zomaar, opeens, zonder hun toestemming, asielzoekers – en de daarbij horende overlast – in hun dorp. Dat kan en mag niet. Vindt ook Faber.
Geen gezinshereniging
Tot nu toe is gezinshereniging altijd één van de meest effectieve methodes van kansenparels om in aantallen te vermenigvuldigen in ons land. Eén van de gezinsleven komt naar Nederland – via welke wegen dan ook. Die persoon krijgt een verblijfsvergunning. Vervolgens laat hij (vaak is het een hij) zijn hele gezin overkomen. Zo word je ene kansenparel opeens 4, 5 of zelfs 6 kansenparels. Yay.
Faber is daar klaar mee, zegt ze. Ze wil de mogelijkheden voor gezinshereniging “fors beperken,” legt de PVV’er uit. “Je moet dan een huis hebben. Je moet een passend inkomen hebben. En je moet dan ook al twee jaar een vergunning hebben.” Met andere woorden, je moet in het onderhoud kunnen voorzien van je eigen gezin… en je moet in ieder geval enkele jaren bewezen hebben dat je een productieve, positieve bijdrage aan ons land kunt leveren.
Tenbijnaslotte wil Faber “het niet meewerken aan uitzetting strafbaar stellen.” Al die kansenparels die eruit moeten maar dat op elke mogelijke manier proberen tegen te houden worden dan dus verklaard tot crimineel. En daarmee makkelijk uitgezet.
Hi, spreek ik Brussel?
En dan écht tenslotte zegt Faber dat ze deze issues wil bespreken op Europees niveau. “Natuurlijk ga ik binnen Europa voor een opt-out,” aldus de PVV’er. “Zodat wij als Nederland weer een eigen keuze hebben betreffende asielmigratieregels.”
“Uiteraard ga ik het grenstoezicht intensiveren om illegale immigratie tegen te gaan. Want een verzorgingsstaat houdt geen stand als je geen grip hebt over je grenzen,” voegt de gloednieuwe migratieminister voor de goede orde nog even toe aan haar relaas.
.
