“U gaat nu de PVV…” begon Kamervoorzitter Martin Bosma daarop… “Ik wil hier even ingrijpen, want de heer Dassen stelt nu dat de PVV een extreemrechtse partij is en dat is een vergelijking met het nationaalsocialisme.” Daarop wilde hij zeggen dat dit hem veel te ver gaat.
Maar dat pikte Dassen niet. “Wat een onzin!” schreeuwde het eurofiele tuigmannetje terwijl Bosma nog niet eens klaar was. “Als je als partij jarenlang rechters hier hebt lopen verdacht maken, als je journalisten tuig van de richel noemt, en als je hele groepen die in Nederland wonen, die gewoon Nederlanders zijn, kwetsbaar in de samenleving eigenlijk zegt dat ze er niet bij horen. Sorry, dan ben je gewoon een rechtsradicale partij.”
Kamerleden verbieden het woord ‘extreemrechts’ in de mond te nemen. Voorzitter Bosma ging hier echt flink over de schreef. We moeten het beestje bij de naam blijven noemen, zeker in het parlement.
Dit is niet normaal. Dit extreemrechtse kabinet is een historische vergissing.
Nou, Dassen was nog niet klaar. “Ik ben het hier absoluut niet mee eens,” mopperde Dassen, “en ik vind het ook heel raar dat u mij op deze manier het woord wil ontnemen. Of aangeeft dat ik dat niet mag aangeven. Volgens mij is het heel duidelijk wat de PVV al jaren is, namelijk een extreemrechtse partij. En dat is in de uitlatingen die zij daar zelf in hebben gedaan.”
“Als we dat in dit parlement niet meer met elkaar mogen benoemen, dan wordt het toch wel heel erg benauwend,” aldus Dassen.
De reactie van Bosma was weer kalm. “Ik zie het als een nazivergelijking. Ik vind niet dat we dat hier met elkaar moeten doen.”
Natuurlijk heeft hij daar gelijk in. Sterker nog, Dassen is er elke keer razendsnel bij als een rechtse politicus iets over een linkse politicus zegt om hem of haar het zwijgen op te leggen. Je moet maar eens iets over het radicalisme van D66’ers of GroenLinksers zeggen, en Dassen en z’n matties rennen naar voren om te eisen dat de Kamervoorzitter hen het woord ontneemt.
Wat een hypocrisie.
Jesse Klaver draait door
“Ik vind dat,” begon de zure zuurpruim, “u hier eigenlijk over de schreef gaat en de wijze waarop u hierover spreekt. Ik heb u hier nooit in uw tijd als voorzitter op aangesproken, maar de wijze waarop u hier zelf boeken heeft geschreven waarin u ook vergelijkingen met de jaren dertig en bijvoorbeeld de sociaaldemocraten en wat er allemaal zou zijn gebeurd niet heeft gemeden… ik vind het echt ongepast dat u collega Dassen op deze manier aanspreekt.”
Want, zei Klaver, “de wijze waarop wij politieke partijen hier benoemen moeten we echt zelf weten. Ik vind dit echt buiten de orde en ik hoop ook dat het bij deze keer blijft!”
Met andere woorden, hij uitte nog even snel een dreigement. Verkapt, maar het is er duidelijk één.
Hmmhmm.
Jesse the Bomb
Een zelfgemaakte bom.
“Tijdens een opknapbeurt werd ergens in een kamertje een zwart koffertje gevonden met daarin bedrading, een ontstekingsmechanisme en twee reageerbuisjes met een -nu nog- onbekende chemische stof,” werd toen, in 2007, bericht. “Volgens een woordvoerder van Dwars is er geen andere conclusie mogelijk dan dat het een BOM was. Want de twee componenten samen zijn explosief.”
Gek genoeg was al meteen duidelijk dat de bom NIET bedoeld was om af te gaan in het kantoor. “Het ding was nog niet afgebouwd en niet geplaatst met de bedoeling een aanslag op Dwars te plegen,” aldus de berichtgeving 17 jaar geleden. Toen Klaver werkte voor DWARS. In het bestuur.
Als er iemand radicaal, extreem en levensgevaarlijk is, dan is het dus niet Martin Bosma, maar jij, Jesse. Jij en je radicaal-links ecomarxistische vrienden.
