De organisatoren stellen dat de regering een “asielcrisis”
uitroept, terwijl juist de opvangcapaciteit door voorgaande kabinetten zou zijn
afgebroken. In hun ogen is er geen crisis, maar een racismeprobleem. Dit soort
retoriek is natuurlijk weer extra olie op het vuur van een steeds verder
gepolariseerd land. De focus ligt uitsluitend op beschuldigingen en
vijandbeelden, wat de kloof tussen verschillende groepen in de samenleving
alleen maar verder vergroot. Kansloos dus!
De demonstranten, die naar verwachting om 13:00 uur op het Spui zullen
samenkomen, lijken vooral uit te zijn op het creëren van een vijandige sfeer
jegens het kabinet. Door de regering weg te zetten als ‘extreemrechts’ en
voortdurend met termen als ‘afbraakpolitiek’ te strooien, wordt geen ruimte
gelaten voor een open gesprek over de problemen die Nederland wél ervaart,
zoals de uitdagingen rondom de asielopvang.
termijn strengere maatregelen te kunnen treffen tegen de instroom van
asielzoekers. Dit voorstel wordt door de zwakke linkse broeders aangegrepen om
maar weer eens de straat op te gaan. In plaats van hierover het gesprek aan te
gaan en alternatieven voor te stellen, blijft de demonstratie steken in het
benoemen van vijandbeelden en het voeden van woede onder haar aanhangers.
inclusie en tolerantie, maar tegelijkertijd geen ruimte laten voor politieke
diversiteit. Het protest lijkt een uiting te zijn van de groeiende polarisatie
in Nederland, waar de ene kant van het politieke spectrum de andere
demoniseert.
Een protest dat beweert op te komen voor rechtvaardigheid, zou juist een
brug moeten slaan tussen verschillende groepen, in plaats van verdeeldheid te
zaaien. Het is daarom ironisch dat een evenement met de titel ‘Geef haat geen
macht’ in feite zelf haat lijkt te voeden door de regering neer te zetten als
de belichaming van het kwaad. Deze manier van communiceren heeft een averechts
effect en zorgt er juist voor dat extremere geluiden de boventoon gaan voeren
in het publieke debat.
Het is niet de eerste keer dat een dergelijke actie plaatsvindt, maar de
vraag blijft of ze enig positief effect hebben. In plaats van de samenleving te
verenigen, werkt dit soort protesten juist polarisatie in de hand. De focus op
negatieve retoriek maakt dat er weinig ruimte is voor de broodnodige
constructieve oplossingen en gesprekken over hoe Nederland om moet gaan met
belangrijke kwesties zoals asiel, integratie en sociaal beleid.
straat op te gaan, lekker samen keuvelen in Amsterdam en boos met hun
PVV-hatende vingers te wijzen naar een minister die na jaren eindelijk eens
lijkt door te pakken en harde maatregelen te nemen. Zoals Wilders regelmatig
zegt: het strengste asielbeleid OOIT!
.
