Na zeven jaar vol mismanagement en wanbeleid neemt Hugo de Jonge eindelijk afscheid van de Haagse politiek. Wat een opluchting! Deze man, die zichzelf profileerde als de redder in nood tijdens de coronacrisis, heeft Nederland met zijn autoritaire en incompetente optreden alleen maar verder in de problemen gebracht.
Laten we eerlijk zijn: De Jonge’s tijd als minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport was een ramp van epische proporties. Zijn aanpak van de coronacrisis was een aaneenschakeling van blunders. Van de chaotische vaccinatiecampagne tot de onnodige en schadelijke lockdowns, alles wat hij aanraakte veranderde in een fiasco. De Jonge’s beleid was gebaseerd op angst en dwang, met geen enkel respect voor de vrijheid en autonomie van de burgers. We moeten ook niet vergeten dat deze man 5 miljard euro heeft zoek gemaakt.
In zijn afscheidsinterview met het AD probeert De Jonge zijn falen te verdoezelen met holle frasen over ‘ongekende uitdagingen’ en ’trots op wat we hebben bereikt’. Maar wie laat hij hiermee nou echt in de steek? De hardwerkende Nederlanders die hun bedrijven zagen instorten, de kinderen die maandenlang thuis moesten zitten en de ouderen die geïsoleerd raakten. Terwijl De Jonge zich verschool achter zijn bureau, leed de bevolking onder zijn draconische maatregelen.
Het meest schrijnende is zijn rol tijdens de Covid-crisis. “Verschil willen maken in het leven van mensen”? Ja, dat heeft hij zeker gedaan, maar op de meest destructieve manier mogelijk. Gezonde mensen werden de dood ingejaagd met een experimenteel vaccin. Iedereen die daar laconiek overheen stapt, is medeplichtig.
De kritiek op De Jonge is terecht en was niet mals. Zijn arrogantie en onvermogen om effectief te communiceren hebben hem keer op keer ingehaald. Dit werd pijnlijk duidelijk tijdens de vele persconferenties waarin hij zich verloor in technische details en beloftes die hij niet kon waarmaken. De Jonge’s beleid was niet alleen een aanval op de volksgezondheid, maar ook op de Nederlandse democratie en vrijheid.
En laten we niet vergeten hoe hij de woningmarkt om zeep heeft geholpen. Het gebrek aan daadkracht en visie heeft de huizenprijzen laten exploderen, waardoor het voor jonge gezinnen bijna onmogelijk is om een betaalbare woning te vinden. Zijn gebrek aan visie heeft veel verhuurders ertoe gebracht hun onroerend goed van de hand te gaan doen, met als gevolg dat het betaalbare woonaanbod op de huurmarkt drastisch gaat afnemen. Wat een schande!
Op De Dagelijkse Standaard hebben we nooit een blad voor de mond genomen als het gaat om Hugo de Jonge. We hebben zijn wanbeleid aan de kaak gesteld en de desastreuze gevolgen voor de samenleving belicht. Zijn vertrek markeert hopelijk het einde van een donkere periode in de Nederlandse politiek. Maar laten we niet vergeten: de schade die hij heeft aangericht is enorm en het zal jaren duren om deze te herstellen.
Nu hij vertrekt, blijft de vraag wat voor erfenis hij achterlaat. Een van wantrouwen in de politiek, een samenleving die verdeeld is door zijn maatregelen en een gezondheidszorg en woningmarkt die nog lang zal zuchten onder de gevolgen van zijn beleid. Hugo de Jonge mag dan wel vertrekken, maar zijn mismanagement zal nog lang nadreunen in de Nederlandse samenleving.
1 keer per dag de belangrijkste berichten, 1 keer per week de belangrijkste headlines, en de nieuwste uitzendingen van hnmda, zo in je postvakje... zeg nu ja....
