Het fenomeen ‘dissident’ duikt weer steeds meer op. Het is een tijdje rustig geweest na de Koude Oorlog, maar sinds de coronajaren intimideert de overheid er weer lustig op los. Deze keer lijken ze een ander doel te hebben dan enkele tientallen jaren geleden. Het doel is gluiperiger, stiekemer en gevaarlijker. Ik stel voor dat we blijven opletten, want in deze tijd kan niemand zich permitteren een struisvogel te zijn, dus goedgelovig alles over zich heen te laten komen.
De mededeling van Raisa Blommestijn, de aantrekkelijke rechtsfilosofe die tot voor kort de omroep ON sierde, dat ook zij verhoord is door de politie en dat het Openbaar Ministerie heeft gedreigd met vervolging deed mij tientallen jaren teruggaan in de geschiedenis. Ik zag de berichtgeving van de media van toen in een flits aan mij voorbijgaan uit de vorige Koude Oorlog. Breed werd toen uit de doeken gedaan wie dissidenten waren in de USSR, hoe ze geïntimideerd werden of zelfs opgesloten in psychiatrische inrichtingen.
Minder bekend was dat we toen ook al onze eigen dissidenten hadden. De voorman van de CPN (Communistische Partij Nederland) Marcus Bakker bijvoorbeeld, die vaak werd lastig gevallen door de Binnenlandse Veiligheidsdienst BVD. Ach, dachten we toen, hij heult met de Russen, dus het is goed hem in de gaten te houden. Dat was immers de boodschap waarmee de media ons onophoudelijk injecteerden. Iedereen die het oneens was met de buitenlandpolitiek van de regering, werd toen bestempeld als verrader die ‘heulde met de Russen’.
Raisa #Blommestijn toegevoegd aan lange lijst van NL dissidenten. Dit zijn mensen die Rutte vervolgt vanwege hun kritiek op de overheid. #Politieverhoren, #intimidatie, #debanking, #Angst sfeer creeren zijn de instrumenten. https://t.co/ZMdArxFD1Z
— De Lange Mars Plus (@delangemars) March 25, 2024
Tegenwoordig zijn kritische geluiden evenmin gewenst, de demissionaire regering van Rutte heeft het er druk mee. Het internet wordt letterlijk afgestroopt op zoek naar kritische geesten met dito ‘posts’.
Raisa hoort thuis in het rijtje van kloeke mensen als Huig Plug, Willem Engel, Jeroen Pols, David Icke, Desmet, Max van den Berg, Micha Kat. En niet te vergeten Assange, de man die op het verkeerde moment via Wikileaks Amerikaanse oorlogsmisdaden aan de wereld liet zien. Hun meningen over tal van zaken lopen sterk uiteen, maar allemaal zijn of werden ze vervolgd voor hun kritiek op de overheid.
Natuurlijk zijn er gelukkig veel meer kritische mensen. Het verschil is echter dat zij minder bekend zijn en daarom kunnen ze niet worden gebruikt voor het overheidsnarratief, dat door de massamedia verdedigd wordt.
Ondanks de bewondering die ik voor deze mensen voel, omdat zij staan voor hun mening en weigeren concessies te doen aan de bullebak van een overheid, is er iets veel belangrijkers wat er op de achtergrond speelt. Het gaat de overheden namelijk helemaal niet om de andersdenkers. Waar het wel om draait is de boodschap die ze met de vervolgingen willen afgeven aan het publiek, hun onderdanen.
Dit hele decennium staat in het teken van het invoeren van een absolute controlemaatschappij. We zitten middenin het tijdperk van de WEF-sekte. Zij willen controle over ieder onderdeel van het menselijk handelen en zelfs van het denken. (Great Reset)
Met andere woorden de dissidenten worden gebruikt om als voorbeeld te dienen: gehoorzaam je niet aan ‘vadertje staat’ dan beuken ze op je voordeur en slepen je het liefst met zes manvrouw Mobiele Eenheid naar de gevangenis en gaan je daarna urenlang verhoren. En let op, dit wil de overheid aan iedereen laten zien. Ze vinden het geweldig dat hieraan aandacht besteed wordt. Vandaar mijn bedenking om hierover te schrijven.
Ik word gebruikt, met mijn instemming nog wel, om de lezer duidelijk te maken dat de overheid gehoorzaamheid eist en wat ze bereid zijn hiervoor te doen.
Die gehoorzaamheid willen ze afdwingen via onderdrukking en controle. Het controlesysteem dat uitgerold wordt is het Chinese sociaal kredietsysteem. Hierdoor wordt moet onze samenleving een plaats worden waar niemand nog iets bezit (ook het eigen lichaam niet, of de eigen kinderen), waar geen vrijheid en creativiteit meer is toegestaan en waar alles onder digitale surveillance staat.
Zo bekeken is het logisch dat overheden vrijwel niet de protesten van klimaatactivisten onderdrukken. Er worden, zoals destijds bij het coronaverzet, geen talrijke demonstranten urenlang ingesloten en met bussen afgevoerd en ondervraagd. Evenmin worden ze vervolgd. De klimactivisten roepen immers de overheid op nog fanatieker CO2-uitstoot tegen te gaan. Het klimaatbeleid is hen eigenlijk niet gortig genoeg. Dat past dus helemaal in het controlestraatje van de staat.
Al met al verzorgt de regering dagelijks trainingen in gehoorzaamheid, deze lessen lopen door tot in de discussies van de Tweede Kamer. Forum voor Democratie (FvD) bijvoorbeeld ontvangt regelmatig standjes omdat ze de Kamer oproepen stoute dingen te doen die niet te rijmen vallen met het gehoorzaamheidsideaal. Eigenlijk is Forum de grootste dissident van het moment.
Tja, dat is zo’n beetje de atmosfeer waarin we anno 2024 leven. De maatregelen van overheden worden steeds ingrijpender, steeds kinderachtiger eigenlijk. Het werken met kleurtjes bij het weer bijvoorbeeld of de verschrikkelijke betutteling als het gaat over de keuze die volwassen mensen zouden willen maken om te roken of misschien wiet te gebruiken of een ander stimulerend middel. Steeds is daar die overheid met het belerende vingertje. En blijkbaar gaat dit de WEF-sekte nog niet ver genoeg.
Ze willen beslissen over de manier waarop wij met onze gezondheid omgaan, wij tegen Rusland aankijken, dat we zo min mogelijk adem uitblazen om de CO2-uitstoot te beperken. De rijen wetboeken worden steeds langer en de regels absurder, maar de meeste mensen schijnen dit ‘normaal’ te vinden. Misschien is dat wel het ‘nieuwe normaal’ waar het duo Rutte-De Jonge tijdens de coronatijd op kickten. Jammer voor hen dat we geen 1,5 meter afstand meer in acht hoeven te nemen, want we omhelzen elkaar weer en durven gewoon te niezen. We durven zelfs te zeggen dat het regeringsbeleid waardeloos is. Oeps, ben ik nu ook een dissident?
Rob Vellekoop, 26 maart 2024
