In een tijd waarin de maatschappij steeds meer buigt voor de grillen van politieke correctheid en radicale ideologieën, staat nu de toekomst van onze kinderen op het spel. Gezondheidsjurist en radioloog Trude Klijnsmit werpt een kritische blik vandaag in Trouw op een oncomfortabele waarheid: de onomkeerbare schade die genderbehandelingen kunnen aanrichten bij minderjarigen. En het meest verontrustende? Zodra deze jongeren tot het besef komen dat ze een fout hebben gemaakt, zijn ze juridisch vogelvrij.
Het is een macaber verhaal van goede bedoelingen die ontaarden in een nachtmerrie. Het zogenaamde Dutch Protocol, een in Nederland ontwikkelde standaard voor de behandeling van genderincongruentie, wordt internationaal steeds vaker bekritiseerd. De schrijnende verhalen van jongeren die, verstrikt in een web van psychologische en fysieke verwarring, besluiten om ingrijpende, onomkeerbare medische procedures te ondergaan, zijn hartverscheurend. Hormoontherapieën, borstamputaties, en andere chirurgische ingrepen zijn geen kleinigheden. Ze hebben levenslange gevolgen.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) DDS en EerlijkEten zijn een ontzettend belangrijke PETITIE begonnen. Waarom? Om ervoor te zorgen dat producenten duidelijk moeten maken op etiketten dat er INSECTEN in hun voedselproducten zitten als dat het geval is. Want momenteel is dat NIET zo. Walgelijk! Je kunt dus per ongeluk meelwormen en andere viezigheden naar binnen werken. Teken onze petitie voor Betrouwbaar Voedsel.
Nu komt de wrange vraag naar boven: wat als ze spijt krijgen? Een recente uitspraak van het Regionaal Tuchtcollege biedt weinig hoop. Een plastisch chirurg kreeg slechts een berisping na een schaamlipcorrectie bij een 14-jarig meisje, een ingreep die achteraf meer kwaad dan goed deed. Maar de fundamentele vraag wordt genegeerd: Moeten we dergelijke niet-noodzakelijke medische behandelingen wel bij kinderen uitvoeren? Zijn zij in staat om de langetermijngevolgen van zulke ingrepen te overzien?
De zaak legt een fundamenteel probleem bloot in onze huidige gezondheidszorg en juridische systemen. Kinderen, gedreven door tijdelijke gevoelens of maatschappelijke druk, worden ondersteund – en soms aangemoedigd – om keuzes te maken waarvan de gevolgen onomkeerbaar zijn. En als het misgaat? Dan staan ze er alleen voor, zonder juridische bescherming, met levenslange littekens.
Dit is de realiteit waar we niet langer voor weg kunnen kijken. Het gaat hier niet om het ontkennen van de realiteit van genderdysforie of het lijden dat hiermee gepaard kan gaan. Het gaat om de bescherming van onze kinderen tegen beslissingen die hun toekomst kunnen ruïneren voordat deze goed en wel is begonnen. Het is tijd dat we ons afvragen of de huidige praktijken werkelijk in het beste belang van het kind zijn. Het is tijd om op te staan en te zeggen: “Genoeg. Onze kinderen zijn geen experimenten.
1 keer per dag de belangrijkste berichten, 1 keer per week de belangrijkste headlines, en de nieuwste uitzendingen van hnmda, zo in je postvakje... zeg nu ja....
