Naomi Wolf stond ‘Oog in oog met het beest’ en werd verstoten

Een kleine introductie: dr. Naomi Wolf is een bestsellerauteur. Ze heeft elf boeken geschreven. Het boek Facing the beast is in het Nederlands vertaald als Oog in oog met het beest. Ze is ook columnist en professor, afgestudeerd aan de Yale University en behaalde een doctoraat op Oxford. Sinds de publicatie van haar historische bestseller, The Beauty Myth, die The New York Times ‘een van de belangrijkste boeken van de 20e eeuw’ noemde, zijn acht andere bestsellers van Naomi Wolf wereldwijd vertaald.

“Tot aan het COVID-tijdperk leidde ik een fortuinlijk leven. Ik was 35 jaar lang een bekende feministische non-fictie schrijfster; ik had acht bestsellers geschreven. Ik had in Washington D.C. gewoond en als campagneadviseur gewerkt voor de herverkiezingscampagne van president Bill Clinton. Ik had vice-president Al Gore geadviseerd.

Ik verscheen op iedere nieuwszender, schreef voor elk groot mediaplatform en was columniste voor nieuwsbronnen die varieerden van de Guardian tot het door Soros gefinancierde Project Syndicate, tot de Sunday Times uit Londen. Naast deze professionele kwalificaties had ik ook het privilege om deel uit te maken van het culturele leven, dat bestond uit influencers uit de progressieve linkse hoek.

In die 35 jaar was ik altijd als een belangrijk mediafiguur, behandeld op grond van wat ik altijd al had gedaan: me uitspreken over burgerrechten en de Grondwet en rapporteren over thema’s die met de gezondheid van vrouwen te maken hebben – vooral over gezondheidskwesties met betrekking tot seksualiteit en de voortplanting. Dat was echt mijn vakgebied.”

“Ik ben al meer dan dertig jaar een feministische activiste die de Grondwet verdedigt. Als een resultaat van mijn werk om eerdere bedreigingen van de democratie en vrijheid van meningsuiting te identificeren en te herkennen, was ik in staat om al vroeg in 2020 de onvermijdelijke implicaties van de uitrol van de pandemie, de lockdowns en de verhalen van de overheid en de beleidsmaatregelen te herkennen; implicaties die zowel voor onze democratie als voor ons land als geheel golden.

Door mijn eerdere werk was het gemakkelijk om te raden waar al deze maatregelen snel toe zouden leiden. Het was niet moeilijk voor me om te voorspellen dat het onmiddellijke instellen van massale censurering van kritiek op deze maatregelen, het opgevoerde staatstoezicht, de gedwongen sluiting van de scholen, religieuze gebouwen en bedrijven; de onwettelijke regel dat we met niet meer dan een bepaald aantal mensen bijeen mochten komen, zelfs in de privacy van ons eigen huis; de schending van de Code van Neurenberg en de meest basale internationale mensenrechten die lichamelijke integriteit en medische instemming op basis van de juiste informatie moesten waarborgen, en de aanwezige mRNA-vaccinatiemandaten – dat dit alles ons land compleet zou veranderen, en de rest van het Westen, in postdemocratische samenlevingen; in samenlevingen die er aan de oppervlakte wellicht nog min of meer hetzelfde uit zouden zien (zoals ik beargumenteerde in mijn bestseller uit 2008, The End of America) – maar dat het hart van hun vrijheid vernietigd zou worden.

In dat boek uit 2008 over stervende democratieën heb ik de bedreigingen van de vrijheid die in die tijd aanwezig waren, tijdens het George Bush Jr. tijdperk, omschreven als primair afkomstig van Rechts, maar zelfs toen liet ik me niet misleiden door partijdige aannamen over fascisme, want wat ik geleerd had van mijn eerdere studies van totalitaire en fascistische regimes en hun leiders was dat de autoritairen van Links en Rechts precies hetzelfde zijn.

Ze gebruiken dezelfde tien stappen om de dood van democratieën te verzekeren en ze gebruiken dezelfde propaganda om hun mensen te onderwerpen, om verzet de kop in te drukken, om oppositieleiders te arresteren, om controlestaten en gevangenissen buiten het oog van de wet te creëren en om uiteindelijk de noodwet uit te roepen. De noodwet uitroepen is stap 10.”