Het is stuitend om te zien hoe Nederland structureel wordt benadeeld binnen de Europese Unie. Terwijl wij netjes blijven betalen voor de fouten en zwaktes van andere landen, krijgen Frankrijk en Italië de belangrijkste posities om hun eigen belangen verder door te drukken. Zo krijgt Frankrijk de portefeuille “Industrie en Interne Markt” – een strategische zet die hen nog meer invloed zal geven over de economische toekomst van de Unie. Italië’s man, Raffaele Fitto, krijgt Cohesie en Hervormingen in handen en wordt verantwoordelijk voor het coronaherstelfonds van maar liefst 800 miljard euro. Dit fonds verloopt moeizaam, en het feit dat Italië – het land van Meloni – hier nu grip op krijgt, belooft weinig goeds voor de zuidelijke belastingmoraal.
Von der Leyen mag zichzelf dan op de borst kloppen met de benoeming van vier vrouwen in haar kernteam, maar wat we hier zien is simpelweg een herverdeling van macht in het voordeel van de zuidelijke lidstaten. Frankrijk en Italië hebben nu de sleutels in handen om hun eigen economische agenda verder te pushen, waarbij Nederland – met zijn altijd maar weer gevulde spaarpot – mag opdraaien voor de rekening.
Dit alles terwijl er achter de schermen ongetwijfeld gewerkt wordt aan de vorming van een nieuwe economische orde: eentje waarin de zuidelijke landen nog meer kunnen leunen op noordelijke belastingbetalers. De “Latijnse Muntunie”, met een zwakke euro en torenhoge inflatie, lijkt steeds dichterbij. En Nederland? Dat mag blijven betalen.
Het is tijd dat we in Nederland wakker worden en niet langer blindelings meewerken aan een Europa waarin onze belangen stelselmatig ondergesneeuwd worden. Anders wordt het echt tijd voor een Nexit.
.
