Net als de rest van Nederland kijkt Geert Wilders vol verbazing toe hoe de media en linkse partijen PVV-bewindspersonen proberen te slopen. Maar hij is daar niet van onder de indruk. “Het chagrijn van zuurlinks werkt totaal averechts,” zegt Wilders. De beschadigingsacties van zijn mensen zal daarom niet slagen.
In de afgelopen week of twee hebben we gezien hoe de media en hun linkse vrienden in de politiek keihard achter PVV-bewindspersonen zijn aangegaan. Het begon met Gidi Markuszower. Die was hard nationalistisch ofzo. Uiteindelijk mocht hij helemaal geen minister worden omdat hij een veiligheidsrisico vormde (hallo, Israël!), maar dat maakte de media niet echt uit. Hij werd immers vervangen door een andere PVV’er, Marjolen Faber.
Faber is in de ogen van de media en linkse politiek net zo slecht als Markuszower, zo niet erger. Zij is immers ook nog eens een vrouw en daarom een ‘verraadster’ van haar ‘gender’ ofzo. En dus is het onacceptabel voor ze dat zij minister van Asiel en Migratie wordt. Het gevolg: keiharde aanvallen. Al dagenlang.
Opvallend genoeg zie ik online zelfs aanvallen op Fleur Agema. Agema doet het al jaren en jaren goed in Den Haag, en heeft daar zelfs een positieve reputatie onder het journalistieke gajes. Maar nu ze minister wordt zetten ze dan tóch vol de aanval op haar in. Want jongens, ze is PVV’er. Dan ‘verdient’ ze het dus om kapotgemaakt te worden. Ofzo.
PVV partijleider Geert Wilders is daar niet van onder de indruk. “Het chagrijn van zuur links werkt totaal averechts,” zegt hij in reactie op alle aanvallen die zijn ministers te verduren hebben gekregen.
“Ze proberen vergeefs onze mensen te beschadigen,” gaat hij verder. “Maar onze kandidaat bewindslieden zijn toppers en kanjers, allemaal.”
Sterker nog, zegt Wilders vervolgens, door de aanvallen van zuurlinks worden de PVV-bewindspersonen alleen maar “populairder.” Mensen zien namelijk hoe bezopen het is dat ze zo behandeld worden. Nederlanders staan in dat soort situaties bijna altijd achter de underdog. Ook nu.
Niet zo gek, vindt Wilders. Want die bewindspersonen van de PVV “spreken de taal van de gewone man en vrouw.” Dit in tegenstelling tot de bewindspersonen van het kartel, die eerst en vooral gloreren in Kartel-speak.
Zijn afsluitende woorden zijn helder én worden door zijn bewindspersonen ongetwijfeld enorm gewaardeerd. “Wat ben ik trots op ze!” zegt Wilders namelijk.
