Op kraambezoek bij unieke kuikens: “Voortaan zullen we Guido en Gloria meer zien”.

Na een uur steekt een kuiken z’n kopje even boven de nestrand in de meest bekeken boom van België. Daar! Iets pluizig! klinkt het in een rij mensen, die verscholen zitten achter dure verrekijkers, telescopen en fototoestellen. “Prijs je gelukkig, je mag drie wensen doen”, grapt Guido Vandenbroucke. De conservator van natuurgebied De Blankaart bij Woumen staat bijna dagelijks op de beste plekjes met zicht op het nest, zo’n 650 meter verder. Rond hem verzamelen nieuwsgierige toeristen. Ze bekijken het nest op de smartphone die bevestigd is aan zijn telescoop.

Gratis

“Vijftig cent per persoon alsjeblief.” Een geintje. De Blankaart blijft gratis toegankelijk, in tegenstelling tot pakweg het Zwin dat opbrengst haalt uit ooievaartoerisme. In Woumen hopen ze op vrijwillige giften. Hoe je dat doet, legt Natuurpunt uit op het geboortekaartje van de kuikens, onderaan foto’s van meter Maaike Cafmeyer en peter Wim Willaert. Een andere acteur komt straks op excursie in het natuurgebied. “Michaël Pas is een vogelambassadeur en zal ook zijn netwerk aanspreken voor fondsenwerving”, weet Guido. (Lees verder onder de foto’s)

De geboortes van een paar weken geleden waren een hypothese, afgeleid uit het gedrag van ouders Paul en Betty op het nest, maar afgelopen maandag volgde de bevestiging toen twee kopjes gespot werden. De kuikens zijn nog wit en hebben een kopje met lange nek. Een van hen is genoemd naar conservator Guido. “Als erkenning voor de vele vrijwilligers die deze unieke gebeurtenis mogelijk maakten in ons natuurgebied”, zegt hij. “Het geslacht wordt wel pas binnen vier jaar duidelijk.” (Lees verder onder de foto)

“Precies live cinema.” De toeschouwers genieten wanneer een buizerd de nieuwe koning van ons luchtruim provoceert. “Ola, mama is kwaad, hoor je haar roepen tot hier?” Betty bewaakt het nest, terwijl Paul prooien zoekt. De meeste toeristen verkiezen het romantisch brugje bij het kasteel als uitkijkpunt. “Maar het brugje trilt nu te veel door al die passage”, aldus een groepje vogelaars dat hun materiaal plaatst op vaste bodem. “Ongelooflijk hoe goed dat nest gebouwd is: zo hoog en toch heeft het al die stormen doorstaan.” (Lees verder onder de foto)

de kleintjes zitten goed verscholen in het nest

“Nu zitten ze nog diep in het nest, maar voortaan zullen we hen meer zien”, hoopt Hervé Declerck (56). Vanuit Lichtervelde komt hij op kraambezoek met vrouw Dorine Bossier (58) en dochter Anke (26). “In België zie je zulke vogels nergens.” “De toeristen komen uit heel het land”, getuigt Marijs de Witte. Ze verhuisde met haar gezin naar een woning naast het natuurgebied. Gelijktijdig met de komst van het koppel Europese zeearenden, afgelopen zaterdag exact een jaar geleden. “Wij gaan het nest ’s ochtends of ’s avonds bekijken wanneer de grootste drukte weg is”, vertelt Marijs. “De aandacht is plezant, we geven toeristen graag aanwijzingen zodat ze het nest vinden met hun verrekijker.” (Lees verder onder de foto)

Café ’t Rooneplezier tegenover De Blankaart hield een ludieke babyborrel en pakt nu uit met Arend-bier. “Ik bestelde het bij brouwerij De Ryck uit Herzele”, aldus cafébaas Bart Vanhee. “Ze hebben ook Zeearend-bier, maar dat is nog exclusief voor de Nederlandse markt.” Goed wi, proeft Kristian Arickx (61) uit Woumen. “Dat smaakt naar meer”, grapt een andere stamgast. (Lees verder onder de foto)

Ondanks de barrière van de vijver rond de nestboom wil de natuurinspectie van Agentschap voor Natuur en Bos het massatoerisme op afstand houden met een perimeter van 300 meter en verbodsborden voor drones. Wie de perimeter overschrijdt en schade veroorzaakt, riskeert een celstraf tot 5 jaar en een boete tot 500.000 euro. Om de veiligheid en de rust tijdens de opkweek te garanderen, blijft de perimeter nog maanden van kracht. “De mensen zijn betikketakt om te kijken, maar we hadden nog nooit problemen: iedereen houdt zich aan de regels”, verzekert Guido. (Lees verder onder de foto)

“Tegen eind juli zullen de kuikens zelfstandig vliegen en leren jagen”, verwacht hij. “Naar de winter toe vertrekken ze op zwerftocht, die jaren kan duren tot ze een partner vinden en een broedplek. In Scandinavië en Nederland zien we dat koppels honkvast zijn. Paul en Betty blijven dus in De Blankaart en wie weet arriveert nog een ander koppel. Het blijft onvoorspelbaar.”