meer met zich sollen en neemt het heft in eigen handen wat betreft de Europese
migratiecrisis. Tusk wil niets minder dan volledige controle over de Poolse
landsgrenzen. En dat betekent harde actie: het tijdelijk opschorten van het
recht op asiel, het versterken van grensbewaking en een keiharde confrontatie
met de Europese Unie.
Polen moeten dicteren hoeveel migranten het land moet opnemen. Het
migratiepact, dat Polen dwingt om jaarlijks een vast aantal migranten op te
nemen, wordt door Tusk compleet afgeschreven. “We zullen geen Europese regels
respecteren of uitvoeren waarbij we er zeker van zijn dat ze nadelig zijn voor
onze veiligheid,” verklaarde hij. Veiligheid boven alles, dat is het devies.
Tusk wil absolute controle over wie Polen binnenkomt, punt uit. Geen
onderhandelingen, geen compromissen.
Brussel. De werkelijke dreiging komt uit het oosten, en Tusk wijst met een
beschuldigende vinger naar Rusland en Belarus. Volgens hem gebruiken Vladimir
Poetin en Aleksandr Loekasjenko migranten als een wapen om Polen onder druk te
zetten. Ze sturen hordes migranten naar de Poolse grens, in een poging om het
land te destabiliseren. Tusk onthulde dat Belarussische functionarissen
migranten zelfs instrueren hoe ze Poolse grenswachters moeten aanvallen,
soldaten die hun werk doen in kogelwerende vesten. “Dit is onacceptabel,”
brieste Tusk, terwijl hij aankondigde dat Polen zijn grenzen nog scherper gaat
bewaken.
Het is duidelijk: Tusk is klaar met de schijnvertoningen van de EU. Polen
zal niet buigen voor de Europese regels die migrantenstromen faciliteren, zeker
niet wanneer deze regels de veiligheid van het land in gevaar brengen. Hij is
niet de enige die het zat is: Hongarije, Nederland, Denemarken en zelfs
Noorwegen sluiten hun grenzen of roepen op tot strengere maatregelen om de
illegale migratie in te dammen. Wat Polen betreft is de maat vol.
Europa kan de boom in. Tusk zet zijn tanden in de zaak en belooft de
controle terug te pakken. De realiteit is hard: sinds 2021 zijn er meer dan
100.000 pogingen geweest om illegaal de Poolse grens over te steken. Rusland en
Belarus sturen, onder het mom van asielzoekers, migranten naar Polen met maar
één doel: chaos zaaien en de Poolse staat verzwakken. En Polen is het zat. Het
land heeft zich jarenlang door Europa laten vertellen hoe het met migratie om
moest gaan, maar die tijd lijkt voorbij.
Tusk’s boodschap aan de EU is glashelder: Polen kiest voor veiligheid. Of
de Europese Unie dat nu leuk vindt of niet. Hij eist dat Europa zijn beleid
goedkeurt, want Polen zal geen enkele regel naleven die zijn soevereiniteit en
veiligheid ondermijnt. De tijden van zachte hand en compromis zijn voorbij.
Tusk wil harde maatregelen en hij zal ze krijgen. Hup Polen!
.
