Tijdens de inauguratie moesten voormalig president Biden en alle
andere democratische staatslieden zichzelf een houding zien te geven toen Trump
in hun bijzijn, ja, recht in hun gezicht, de meest vergaande plannen
ventileerde over hoe hij bijna alles wat de vorige regering had geïnitieerd bij
het oud vuil zette.
Maar toen hij dat deed, kon Trump nog niet vermoeden dat hem
eenzelfde behandeling ten deel zou vallen als waaraan hij de vorige regering
had onderworpen. Hoe? Door de toespraak van Bishop Mariann Edgar Budde (65 jr.)
die met haar preek Trump en zijn gezelschap zou toespreken in de kerk in
Washington op 21 januari. De 9 belangrijkste minuten uit de preek van de
geestelijke vinden we hier: https://www.youtube.com/watch?v=31ylIPemGlE
Spreken namens God
Budde deed het – vanuit een bepaald perspectief bekeken –
werkelijk fantastisch. Zij presenteert zichzelf als een “person of faith” en
krachtens haar functie dus als iemand die “namens God” spreekt. Het wordt
spannend als zij begint over een “dangerous and worrisome way to lead a
country” (0:42). De bisschop ging het dus over het “leiden van het land”
hebben. Budde geeft aan te geloven dat “unity in this country is possible”
(0:53). Terwijl zij spreekt zien we de camera gericht op Trump met Melania aan
zijn zijde, daarnaast J.D. Vance en zijn vrouw. Hun reacties en lichaamstaal
spreken boekdelen.
Vance heeft blijkens zijn lichaamstaal na enkele minuten als
eerste door dat dit helemaal de verkeerde kant opgaat met de preek van de
bisschop. Melania lijkt Trump nog toe te willen knikken met “Come on, Donald,
this is all in the game”.
De heilige tradities en teksten van de Verenigde Staten van
Amerika
Laten we de lijn van de preek van de bisschop even volgen. Budde
geeft aan zich te willen richten op de idealen van de Verenigde Staten van
America. Prima. Maar dan geïnterpreteerd vanuit en tegen de achtergrond van
haar religieuze overtuiging (1:09). En ja, daar gaat het fout.
Wordt in de Declaration of Independence niet gesproken van
“innate equality and dignity”, vraagt de bisschop retorisch? Wat zijn de “foundations of unity”?
“Drawing from our sacred traditions and texts” (2:03) komt Budde tot drie
punten.
Eén: “inherent dignity
of every human being”. En daaruit volgt, volgens
de logica van Budde, “refusing to mock or discount” (2:36). We moeten volgens
de geestelijke “respect our differences” (2:46).
Ziezo, dat kon de president in zijn zak steken. Immers spotten
is iets dat hij graag doet. Mag dus niet van de bisschop.
Als tweede is daar “honesty” (3:08). Camerashot op Trump en
gevolg: totale desinteresse, ongemak, ergernis. Budde: “There is a lot working against
the truth, now” (3:48). Verbijsterde gezichten
onder het publiek: zijn wij “working against the truth?”
Als derde is daar “humility” (4:18). Ook niet een van de
kernwaarden van de president, zo lijkt het.
Een woke activist in het gewaad van een geestelijke
Met anderen woorden, dit leek wel één lange preek tegen de
president en zijn gevolg. Camerashot op Trump en zijn familie: het is iedereen
duidelijk, hier staat een woke-activist in het gewaad van een geestelijke te
bazelen. Budde is een soort boeteprediker. Een moderne en meer suggestieve variant
van Savonarola (1452-1498). Alle deugden en centrale waarden die Budde uit de “sacred
traditions and texts” van de Amerikaanse cultuur distilleert zijn nu juist de
waarden waarin Trump niet bepaald uitblinkt. To put it mildly. Hier
staat een totaal onbekende figuur de net gekozen president gewoon de les te
lezen. “Millions have put their faith in you”, houdt de bisschop Trump voor
daarbij een gezicht trekkend alsof die mensen daar groot ongelijk in hebben.
Zij houdt Trump voor dat hijzelf tijdens de inauguratie “the providential hand
of een loving God” meende te hebben gevoeld (6:51).
En dan gaat de bisschop, “in the name of our God” (
), aan Trump vragen of hij medelijden wil hebben met de mensen
die nu “bang zijn”. Wie zijn bang? Nou, er zijn homoseksuele, lesbische en
transgender kinderen, houdt de prediker voor, die voor hun leven vrezen. En ook
de mensen die aan het werk zijn (“pick our crops”), de bordenwassers in de
restaurants en die wellicht geen staatsburgerschap hebben verworven, maar de
meerderheid van die mensen zijn geen criminelen, houdt Budde Trump voor.
Immers: “Our God
teaches us that we ought to be merciful to the stranger” (8:20). We waren eens allemaal vreemdelingen in dit land, is het niet?
Aan het einde van de kerkdienst werd aan Trump door journalisten
gevraagd wat hij ervan vond. “Not too exciting”, zei de nieuwe president. Het
was geen goede dienst, vond Trump. ’s Avonds ging Trump nog even door met zijn
gal spuwen over Budde.
Een fout in het protocol
Wat moeten we hier nu van denken? Ik zou zeggen: het op het
programma zetten van Budde was een kolossale fout. Deze dame is een linkse
woke-activist. Hij, Trump, had haar nooit de gelegenheid moeten geven zijn
beleid te gaan afkammen in zijn aanwezigheid. Trump heeft door het organiseren
van een kerkdienst met een onbekende bisschop een enorm risico aanvaard. Trump
heeft zelf gezegd “the providential hand of een loving God” te ervaren, maar
wat die hand van een voorzienige God inhoudt daarover gaat een zelfbenoemde
klasse van duiders van de wil van die God. Hij heeft Budde de gelegenheid
gegeven via het evangelie en met een beroep op heilige tradities linkse
woke-politiek te bedrijven. Recht onder zijn neus. En daarmee de neus van de
wereld. Het was, eerlijk gezegd, oliedom.
Natuurlijk, het zal de laatste keer zijn dat Budde deze rol mag
vervullen. Laten we hopen dat de Amerikanen ervan leren. Wat is de les? Naar
mijn idee: geef nooit een bisschop een centrale rol bij de inauguratie van een
nieuwe president. Hou op met flauwekul over “the providential hand of a loving
God”, want dan heb je ook zelfbenoemde duiders van die wil nodig. Baseer je op
de Amerikaanse Constitutie of de Amerikaanse Declaration of Independence, niet
op “sacred traditions and texts” (2:03), want dan krijg je alleen maar met
fantaserende woke-activisten te maken die een nieuw ingezworen president de les
gaan lezen.
Paul Cliteur is coauteur
van het Het Atheïstisch Woordenboek (2015).
.
