Bergsma begon de show door even uit te halen naar de OM/rechtersgekkies die heel blij hebben getweet dat rechters nu opeens in “kleurrijke toga’s” mogen/moeten/kunnen rondlopen. Dat is geen grap. De rechterlijke macht heeft zelf een foto online gezet van rechters in de kleuren van de LHBTI-regenboog. Want iedereen moet meedoen met die gekte, onze rechters ook (wat ze ongetwijfeld heel objectief en neutraal maakt in rechtszaken waarin mensen die kritiek hebben op die lobby terechtstaan, toch?).
Bergsma – die zelf jurist is, actief als advocaat heeft gediend, en zelfs overwogen heeft rechter te worden – heeft hier met verbazing naar gekeken. “Totaal van de pot gerukt,” zei ze. En, ging ze verder, het idee van een toga is dat je “neutraliteit uitstraalt,” daarom draag je dat ding in de rechtszaal. Dan zien de procespartijen “dat hier zonder openlijk vertoon van je eigen identiteit wordt recht gedaan.”
Niet langer. De rechterlijke macht kiest voor de progressieve LHBTI-cultus. Als je ooit als criticus van die beweging vervolgd wordt weet je dus meteen: deze rechters zijn niet neutraal.
Dick Schoof
Bergsma had ook het één en ander te zeggen over Dick Schoof, de man die het kabinet PVV-I moet gaan leiden en die een jarenlange, decennialange, carriere achter de rug heeft als spionnenman die niet andere overheden en buitenlandse organisaties, maar Néderlanders bespioneerd heeft.
“De spontaniteit is er volledig uitgeraakt, en daarvoor in de plaats is een ijskoude managementcultuur ontstaan,” aldus Bergsma. “Dick Schoof symboliseert dat.” Niemoller voegde daar op X aan toe dat Schoof voor de burgers zelf de “slechtst mogelijke keuze” was. Sterker nog, Schoof is zo ijskoud, zo vreselijk, dat we straks met een glimlacht terug zullen denken aan Rutte aldus Niemoller. Een premier die Niemoller écht verafschuwt. Dus dat wil wat zeggen.
“Dit stemt mij ook niet heel bij,” zegt Bergsma. “Ik had deze wending écht niet verwacht.” Ze ging ervan uit dat de keuze zou vallen op een type als Mona Keijzer, of iets dergelijks, “omdat ik ze met veel zelfvertrouwen en politieke wil vond optreden.” Maar dat is dus niet zo. De macht achter de macht heeft een ijskoude inlichtingenman naar voren geschoven. Die moet het worden.
“Iedereen is geschokt op rechts,” zei Bergsma dan ook. En dat vindt ze niet zo gek. Daarbij vindt ze het ook knettergek dat de media Schoof neerzetten als “een aardige man.” Dat is, zegt zij, totaal belachelijk. “Schoof is geen aardige man. Aardige mannen werken niet zo hoog bij de AIVD. Als je daar aardig bent, ben je na een dag weg.”
“Deze man was eigenlijk onze stalker,” zei Bergsma daarop. “De stalker van de achterban van rechtse partijen. Hij verkreeg inlichtingen op illegale wijze” toen hij aan het hoofd stond van de NCTV. Dus dat mensen war van hem zijn, is volgens Bergsma nogal wiedes. “Zo’n man maak je geen minister-president.”
Strafzaak Van Meijeren
Tenslotte behandelde Bergsma ook een nieuw NCTV-rapport én de strafzaak tegen Gideon van Meijeren. Die twee zijn aan elkaar gelinkt, want die enge NCTV is nu bewust overheidskritiek aan het wegzetten als “verdacht” en zelfs als “extremistisch,” en daarmee als gevaarlijk.
“Verzet tegen het beleid, tegen het ‘narratief’ [van de overheid], is ‘gevaarlijk’,” aldus Bergsma die terecht opmerkt dat die strategie overduidelijk gebruikt werd afgelopen week in de rechtszaak tegen Gideon van Meijeren.
Daarbij citeerde ze uitspraken/vragen van de rechters en de aanklager die tijdens de zaak Van Meijeren ervan beschuldigden dat hij mogelijk voor gevaar zorgde door een relatie te leggen tussen het WEF en de regering. Met andere woorden, door te stellen dat het WEF op oneigenlijke wijze het Nederlandse beleid beïnvloedt. Dat is volgens, wat er in de zaal gezegd werd door de Officier van Justitie, gevaarlijk.
Van Meijeren zei daar terecht op dat het zijn “goed recht” is om daarover te praten. Maar de rechter probeerde dat zo te spinnen “dat dat mensen kan aanzetten tot daden.” Tot strafbare feiten. Je mag van de rechter – en als de andere rechters daarin meegaan straks ook volgens het Hof – dus eigenlijk niets zeggen over banden tussen supranationale instituten en de Nederlandse staat!
“Dat staat zo ver af van het idee dat je strafbaar handelt daarmee,” aldus Bergsma, “en toch stelt hij die vraag. Er ligt volgens hem [de voorzitter van het Hof] een verantwoordelijkheid bij de politicus als hij hierover praat en iemand anders daarom mogelijk iets doet. Ik heb daar heel veel moeite mee gehad toen ik dat hoorde.”
“This is the new world, I guess,” aldus Bergsma. De nieuwe wereld waarin critici van de staat voor allerlei dingen verantwoordelijk zijn die mogelijk gebeuren of niet gebeurd zijn maar mogelijk gebeuren wie weet… en waarin critici van die critici juist álles mogen en kunnen maken.
“Ik denk dat we zover zijn opgeschoven naar onvrijheid […] dat ze [rechters] geloven dat ze onafhankelijk zijn, dat ze aan de goede kant staan, dat ze een instituut zijn dat onschendbaar is bijna, ‘we kunnen niet anders dan onafhankelijk zijn want dat staat op ons voorhoofd… die mensen zijn machinaal gaan functioneren,” legde Bergsma uit. En dus denken dit soort rechters EN aanklagers dat ze heel goed bezig zijn als ze hun objectiviteit overduidelijk laten varen en Van Meijeren totaal willen belemmeren in zijn meningsvrijheid en in zijn werk als volksvertegenwoordiger.
