Lieve lezers, pak een zakdoekje en hou je vast aan je stoel. Want jawel, Nu.nl meldt met ingehouden adem dat prinses Amalia – onze toekomstige koningin en kersverse tienerheldin van Nederland – binnenkort haar eerste soloklus gaat uitvoeren. Het hoogtepunt van haar carrière tot nu toe? Ze mag op 22 februari een marineschip gaan dopen. En dit keer doet ze het zelfs zonder papa Willem-Alexander of mama Máxima in de buurt! Houdt het wonder ooit op?
Het betreffende vaartuig heet de Den Helder , een bevoorradingsschip dat volgens Nu.nl “onze schepen wereldwijd zal voorzien van brandstof, munitie, water, voedsel en reserveonderdelen.” Klinkt belangrijk, hè? Maar laten we eerlijk zijn: als je bedenkt dat er waarschijnlijk meer energie wordt gestoken in de planning van deze ‘plechtige’ doop dan in het daadwerkelijk vullen van die tanks met diesel, dan begint het toch al wat minder indrukwekkend te worden.
En alsof dat nog niet genoeg was om onze nationale trots te doen opwellen, krijgt mevrouwtje na afloop ook nog eens een rondleiding door het schip. Want ja, zo’n zware dag heeft natuurlijk beloning nodig. Een wandelingetje langs de kombuis, een blik in de machinekamer… Wie weet komt ze straks thuis met verhalen over hoeveel moeite het kost om een kanon schoon te maken. Wat een prestatie!
Maar serieus, waarom vinden we dit überhaupt nieuws? Omdat het een lid van ons geliefde koningshuis betreft? Of omdat we collectief geobsedeerd zijn geraakt door elk detail uit hun leven, hoe irrelevant ook? Het antwoord ligt waarschijnlijk ergens tussen beide. Want laten we elkaar niets wijsmaken: dit soort ceremoniële flauwekul is precies waarvoor veel mensen het koningshuis allang zat zijn.
De Oranjes proberen zichzelf tegenwoordig graag te verkopen als een modern, progressief gezin. Links, globalistisch en woke tot op het bot. Maar tegelijkertijd blijven ze vasthouden aan oude tradities die ze wél goed uitkomen (terwijl ze alle echt waardevolle tradities graag bij het grofvuil zetten), waarbij ze zichzelf presenteren als superbelangrijke figuren die wij maar moeten accepteren als onze ongekozen overlords. Alsof een prinses die een fles champagne kapotslaat tegen een schip iets toevoegt aan de maatschappij. Nee, echt niet.
Toch blijft de media hier massaal aandacht aan besteden. Want laten we eerlijk zijn: zonder koningshuis zou de gemiddelde journalist snel door zijn stof gaan. Dan moeten ze misschien weer terug naar echte problemen zoals onderwijsachterstanden, woningnood of de enorme kosten van illegaliteit. En wie wil dat nou?
Dus daar hebben we het dan: prinses Amalia gaat een schip dopen. Applaus alstublieft. Want als dit niet de ultieme reden is om trots te zijn op Nederland, weten we het ook niet meer.
Misschien wordt het tijd om eens goed na te denken over waarom we hier nog steeds naar kijken. Is het nieuwsgierigheid? Ironie? Of gewoon pure wanhoop? Wat het ook is, één ding is zeker: het wordt met de dag vermoeiender. Diepe zucht.
.
