De waarheid? Het hele gedoe rond stikstof is niets meer dan een lokaal probleem, een kwestie van landschapsinrichting: willen we meer heide of meer bos? Maar Jetten en consorten blijven doen alsof het hier gaat om de redding van de wereld. Stikstof, dat in onze atmosfeer voor 78% voorkomt, is totaal onschadelijk en verstikt helemaal niets schrijft Plasterk. Maar nee, Rob Jetten blijft het hebben over een ‘verstikkende deken’ van stikstof alsof hij biologie- of scheikundeles gemist heeft.
En dan CO2: Nederland heeft geen eigen atmosfeer, beste mensen! Plasterk legt het genadeloos uit: zelfs als we hier in Nederland vooroplopen met het terugdringen van CO2, is het effect op de wereldtemperatuur zo klein dat het niet eens meetbaar is. 0,000036 graden Celsius! Je zou bijna denken dat het hier een grap betreft, maar dit is bittere realiteit. Rob Jetten moest zelf toegeven dat zijn klimaatmaatregelen nauwelijks impact zullen hebben op de wereldtemperatuur. Dus waarom lopen wij dan voorop, terwijl landen als China en India massaal doorgaan met uitstoten?
Plasterk heeft helemaal gelijk als hij stelt dat het “vooroplopen” met de CO2-ban niet alleen zinloos is, maar ook moreel onhoudbaar. Het idee dat wij als klein landje de wereld gaan redden terwijl de echte vervuilers – de grote landen – niets doen, is een illusie. Waarom zou Nederland zichzelf opofferen voor een symbolische bijdrage aan de wereldatmosfeer, die alleen effect heeft als iedereen meedoet? De morele plicht die Jetten ons probeert op te leggen, is niet meer dan een dekmantel voor het vernietigen van onze welvaart en vrijheid.
Tijd voor realisme! Natuurlijk kunnen we stappen ondernemen om fossiele brandstoffen geleidelijk te verminderen, maar laten we niet doen alsof Nederland het klimaat gaat redden. Het is absurd om onze economie kapot te maken voor een effect dat wetenschappelijk onmeetbaar is. Plasterk zet hier de juiste toon: we moeten loyaal meedoen, maar vooroplopen is pure zelfkastijding zonder resultaat.
.
Bij Plasterk had ik vele vraagtekens in verband met CureVav en gentherapie met biowapeneffecten!
Maar deze publikatie van hem, politiek ingegeven of niet en weliswaar tientallen jaren al bekend,
weer een nagel aan de doodskisten van Schoof en Rob Jetten als exponenten van de banaliteit
van hun soortgenoten als beschreven door Hannah Ahrendt bij de veroordeling van Eichmann.
Banaliteit detecteren is een prio in deze tijd!