De PvdA-burgemeester kan geen harde termen als ‘Jodenjacht’ en ‘pogrom’ in de mond nemen. Begrijpelijk, want de waarheid is pijnlijk en past niet in het verhaaltje dat hij al jaren probeert te verkopen. De harde aanpak die premier Schoof en zijn regering voorstaan om de integratie van probleemjongeren met een migratieachtergrond te verbeteren, noemt hij ‘campagne-retoriek’ en een ‘zondebok’ zoeken. Dit terwijl iedereen die zijn ogen open heeft ziet dat het juist aan leiders als Marcouch is om een keer écht verantwoordelijkheid te nemen. Maar dat doen ze niet, want verantwoordelijkheid nemen betekent keuzes maken. En dat blijkt maar al te moeilijk.
Marcouch wijst naar premier Schoof en beschuldigt hem van het aanwakkeren van onrust door ‘olie op het vuur te gooien’. Maar wie gooit er nu werkelijk olie op het vuur? Wie is er verantwoordelijk voor het knuffelen van criminaliteit onder het mom van “respect” en “begrip”? Het Haagse beleid is misschien niet altijd vlekkeloos, maar één ding is zeker: het is Marcouch zelf die weigert de werkelijkheid onder ogen te zien en die de veiligheid en stabiliteit van onze samenleving ondergeschikt maakt aan politieke correctheid en eigen belang.
Als het gestuntel van Halsema geen reden is voor dit kabinet om te handelen, hoe zit het dan met landverraad, Marcouch? Want als je liever je loyaliteit legt bij groepen die onze rechtsorde niet respecteren, dan ben je, als burgemeester van een grote stad, toch simpelweg niet meer geschikt voor de functie. Het is duidelijk: Marcouch kiest voor de salafistische knuffelpolitiek en laat daarmee de Nederlanders die hem eigenlijk zouden moeten vertrouwen volledig in de kou staan. Dit soort politieke lafheid is precies waarom mensen het vertrouwen verliezen in leiders zoals hij. Burgemeester Marcouch, het wordt tijd dat u de spiegel pakt en goed kijkt naar waar uw loyaliteiten echt liggen en daarnaar handelt. Opstappen dus!
.
