Het lijkt er steeds meer op dat Sylvana Simons volledig de weg kwijt is met haar absurde opvattingen en voortdurende slachtofferrol. De nieuwste uitspatting komt naar aanleiding van de geschminkte Oranje-supporters in Duitsland die een ode willen brengen aan Ruud Gullit. Wat bedoeld was als een ludieke en respectvolle actie, wordt door Simons weer eens uit zijn verband gerukt. Dit begint erg vermoeiend te worden.
Op X liet Simons zich in duidelijke woorden uit bericht feyenoordpings: “Niemand kan mij ervan overtuigen dat er geen diepe onderliggende afgunst schuilt achter die -schijnbaar- onontkoombare behoefte om zich voor te doen als zwart. Natuurlijk niet om zwart te zijn. Niemand wil het leven ervaren zoals zwarte mensen dat moeten doen.” Dit soort ongegronde beschuldigingen zijn niet nieuw voor Simons, die altijd klaar staat om de racismekaart te trekken.
Het is echter interessant om te zien dat Humberto Tan een hele andere kijk heeft op de zaak. Tan onthulde dat hij met Gullit had gesproken, die zich juist vereerd voelde door de actie. “Hij zei: Ik voel me eigenlijk best vereerd. Ze zijn me nog niet vergeten. Het is eigenlijk een herinnering aan een van de grootste prijzen die hij heeft gewonnen als voetballer.” Dit laat zien dat niet iedereen zo verknipt denkt als Simons.
De actie van de Oranje-supporters was volgens Tan en de commissie Mijnals bedoeld als een ludiek eerbetoon, en niet als een vorm van racisme of minachting. Dit is een belangrijke nuance die Simons keer op keer weigert te erkennen. In plaats daarvan blijft ze hameren op haar eenzijdige en overdreven interpretaties, wat haar steeds verder verwijderd van de realiteit plaatst.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is ongelooflijk, maar dit is de kant die we opgaan in Nederland. Bij DDS zullen we ons hier altijd tegen verzetten… Maar als jij wilt dat we dat blijven doen, dan moet je ons steunen. Het mediakartel en het partijkartel doen er namelijk álles aan om ons te beschadigen. Steun ons! Doneer aan DDS via BackMe en help ons een vuist te maken tegen de radicale gekhoofdjes van Volt.
Het voortdurende gezeur en gezuig van Sylvana Simons begint vermoeiend te worden. Hoe lang moeten we deze tere zieltjes nog een podium geven? Het is tijd om de aandacht te richten op constructieve en realistische dialogen over racisme en discriminatie, in plaats van te blijven luisteren naar de hysterische uitspattingen van mensen zoals Simons. Zij zorgen alleen maar voor verdeeldheid en polarisatie, terwijl we juist naar oplossingen moeten zoeken die ons als samenleving verenigen. Sylvana Simons mag dan haar podium hebben, maar het is hoog tijd dat we haar uitzwaaien en ons richten op een rationele en respectvolle benadering van maatschappelijke vraagstukken.
