De noodrechtroute zou betekenen dat de Vreemdelingenwet buiten werking gesteld kan worden in geval van ‘uitzonderlijke omstandigheden’. En laten we eerlijk zijn: als duizenden asielzoekers zich elke maand melden terwijl er amper plek is om hen te huisvesten, dan zijn we wel in een uitzonderlijke situatie beland, toch? Wilders snapt dat, en premier Schoof lijkt dat eindelijk ook te begrijpen. Maar Van Vroonhoven en haar partij NSC blijven twijfelen. Ze willen van alles afwegen, een middenweg zoeken, niemand voor het hoofd stoten – en dat zorgt voor vertraging. En die vertraging hebben we niet nodig, niet op dit dossier.
Het wordt vandaag dus een spannende dag in het Catshuis. Krijgen Wilders en Schoof Yesilgöz en Van der Plas mee, of hebben zij weer hun eigen wensenlijstjes die opnieuw vertraging veroorzaken? We kunnen ons dat simpelweg niet permitteren. We hebben in Nederland nu eenmaal geen oneindige opvangcapaciteit en moeten kiezen voor de Nederlandse burger, voor veiligheid, en voor beheersbaarheid. We kunnen niet eindeloos blijven wachten op politieke spelletjes en interne ruzies.
Het is veelzeggend dat VVD en BBB niet eens op de hoogte werden gehouden van de gesprekken tussen PVV, NSC en premier Schoof. Het zegt iets over de verdeeldheid in deze coalitie, en de vraag is of deze partijen daadwerkelijk bereid zijn de daad bij het woord te voegen. Iedereen roept wel dat de instroom beperkt moet worden, maar als het gaat om de echte beslissingen, lijkt er altijd wel een excuus te zijn om niets te doen.
Het is de hoogste tijd dat dit kabinet stopt met pappen en nathouden. Het land heeft nood aan daadkrachtig leiderschap, geen politieke spelletjes of mooie praatjes. Wilders heeft gelijk als hij zegt dat de asielcrisis direct moet worden aangepakt – niet volgend jaar, niet over zes maanden, maar nu. We wachten al te lang op effectieve maatregelen, en ondertussen blijft de instroom stijgen. Het Catshuis heeft vandaag de kans om het roer om te gooien, maar de vraag is of VVD en BBB zich laten overtuigen om eindelijk hun rug recht te houden.
Want laten we wel wezen: pappen en nathouden heeft ons alleen maar dieper in de problemen gebracht. Nederland heeft een kabinet nodig dat niet bang is om beslissingen te nemen – echte beslissingen die ons land beschermen en niet naar de pijpen dansen van Brussel, linkse activisten of globalisten. Vandaag ligt de bal bij Yesilgöz en Van der Plas: zijn zij bereid om daadkracht te tonen en de Nederlandse burger voorop te stellen? Wij zullen het zien.
.
