Het Verenigd Koninkrijk heeft laten weten dat Asma al-Assad, de vrouw van de gevallen Syrische dictator Bashar al-Assad, niet welkom is in Engeland. Dit nieuws komt niet als een verrassing als je de bloedige geschiedenis van haar echtgenoot in ogenschouw neemt. Bashar heeft immers een spoor van vernietiging door Syrië getrokken dat weinig te wensen overlaat wat betreft wreedheid en misdaden tegen de menselijkheid. Maar wacht even, is het zo simpel?
Asma al-Assad is inderdaad getrouwd met een van de meest beruchte dictators van onze tijd, maar dat betekent niet automatisch dat zij actief deelnam aan of op de hoogte was van al zijn gruweldaden. Ze is, en dat is een belangrijk punt, zelf Brits van geboorte. Ze werd in 1975 in Londen geboren en groeide op in de Britse hoofdstad. Dat Groot-Brittannië nu een Brit de toegang ontzegt tot zijn eigen land, roept vragen op.
Laten we eerlijk zijn: als het om terroristen gaat die een Nederlands paspoort hebben, horen we keer op keer dat ze terug “moeten” gehaald worden naar Nederland. Denk maar aan al die Syriëgangers die na hun avonturen in het Midden-Oosten weer op Nederlandse bodem belandden. “We willen het niet, maar ja, internationaal recht he? We doen er niets aan,” is elke keer weer het verhaal.
Waarom geldt die logica dan plotseling niet voor Asma?
De Britse minister van Buitenlandse Zaken, David Lammy, heeft duidelijk gemaakt dat Asma onder sancties valt en dus niet welkom is. Dit terwijl de Britse premier Keir Starmer eerder aangaf dat het te vroeg was om haar Britse staatsburgerschap in te trekken. Dit zorgt voor een interessante discussie over nationaliteit, verantwoordelijkheid, en de dubbele standaarden die in het spel lijken te zijn.
Het is opmerkelijk dat het Verenigd Koninkrijk, dat zichzelf graag als een baken van rechtvaardigheid en rechtstaat ziet, een Britse burger de toegang ontzegt. De reden hiervoor is duidelijk: de associatie met een dictator. Maar waar ligt dan de grens tussen schuld door associatie en individuele verantwoordelijkheid?
En trouwens, hebben de heren erover nagedacht wat het betekend zou hebben voor Asma als ze geprobeerd had van haar man te scheiden? Als ze haar boeltje had gepakt en hem had laten weten dat ze zo ziek was van zijn misdaden tegen zijn eigen volk dat ze hem niet meer kon luchten of zien? Denken ze dat Assad en zijn criminelen dan hadden gezegd: “Och lieverd, valt het je zo zwaar?! Oké, nou, dan mag je prima op het vliegtuig stappen naar Engeland om daar vervolgens uit de doeken te doen wat je allemaal hebt gezien”?
Moeten we mensen straffen voor de misdaden van hun echtgenoten, of ligt hier een complexere ethische en juridische kwestie? Het is een spiegel die we voorgehouden krijgen over hoe we omgaan met ongemakkelijke waarheden over nationaliteit, identiteit, en schuld. Want: is Asma verantwoordelijk voor de misdaden van haar man? Is er bewijs dat ze er actief aan meegewerkt heeft? Of is het probleem dat ze ‘de vrouw van’ is, en is dat afdoende om haar zo te behandelen?
Als het antwoord op die vraag “ja” is, dan kan er dus ook overgegaan tot het uitzetten van Syriëgangers en andersoortige terroristen – zeker als ze een dubbel paspoort hebben. En ja, ook als ze zelf niets gedaan hebben, maar getrouwd zijn of waren met een terrorist. Dat is bij Asma immers ook het geval.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Het is tijd om PAL te staan voor elkaar. Voor rechts. Voor Nederland. Voor Ongehoord Nederland. Ja, JUIST in deze tijd. Daarom roepen wij al onze lezers op om NU lid te worden van Omroep ON!, de enige NPO-omroep die jouw en onze waarden deelt. We zien de aanvallen op ON! in de media, en zelfs in de politiek. Maar juist DAAROM moeten we ON! meer dan ooit steunen. Word daarom lid van ON! Vandaag nog. Samen staan we sterk. Als we ON! laten vallen gaan we uiteindelijk allemaal ten onder, DDS incluis!
Overigens is het natuurlijk sowieso merkwaardig dat de minister van Buitenlandse Zaken nu zegt dat ze niet terug mag komen, terwijl Starmer zegt dat ze haar paspoort niet zomaar even kunnen afpakken. Je hebt het dus letterlijk over een Britse vrouw, met een Brits paspoort, die de toegang tot haar eigen land wordt ontzegd… niet op basis van wat ze gedaan heeft, maar op basis van de misdaden van haar partner.
Hoe feministisch is dat, precies?
DDS heeft een NIEUWE Dagelijkse Nieuwsbrief. Abonneer je GRATIS en voor niets op deze NIEUWE dagelijkse nieuwsbrief. Deze nieuwsbrief is beter dan de oude nieuwsbrief: 1) we doen het in house dus zijn niet afhankelijk van anderen en 2) de layout en indeling van deze nieuwsbrief is veel handiger. Abonneer je dus. Gratis. Vandaag nog!
.
