P Diddy zit op dit moment vast in één van de meest spraakmakende gevangenissen van Amerika. Het is er vies, koud, een bende, en levensgevaarlijk. Hij heeft geprobeerd om vrij te komen op borgtocht, maar twee verschillende rechters hebben die pogingen afgewezen. Ze zijn er namelijk van overtuigd dat hij een vluchtgevaar vormt én dat hij mogelijk getuigen en anderen zal beïnvloeden (lees: intimideren en zelfs uit de weg ruimen) als hij vrijkomt.
Terwijl hij vastzit doet het Amerikaanse OM meer onderzoek tegen hem. Er wordt steeds meer bewijs verzameld. Volgens experts is de kans heel groot dat hij uiteindelijk voor veel meer misdrijven vervolgd wordt dan momenteel bekend.
Civilrechterlijk gebeurt er namelijk nogal wat. Diddy krijgt steeds vaker nieuwe rechtszaken tegen zich. In een nieuwe rechtszaak, begonnen door een bekende en buitengewoon succesvolle Amerikaanse advocaat, wordt hij ervan beschuldigd dat hij een jongen van 10 jaar heeft misbruikt. Sterker nog, het zou om v*kr*cht*ng gaan.
Volgens de aanklacht kwam het jochie in 2005 voor een auditie naar een hotel in New York City. Daar zou hij Diddy ontmoeten. De jongen was namelijk erg getalenteerd, en wilde professioneel rapper worden.
Zijn ouders gingen met hem mee. Maar: Diddy zei dat hij eerst zelf met de jongen wilde spreken. Privé. Zonder toeschouwers.
Tijdens de ontmoeting kreeg het jochie soda. Het smaakte gek. Het begon hem te duizelen. Opeens gebeurden er, aldus de klacht, vreselijke dingen:
1. Combs drukte de jongen op de grond en zei tegen hem: “Soms moet je nou eenmaal dingen doen die je liever niet doet.”
2. Daarop haalde Diddy zijn p*n*s uit zijn broek en vertelde hij de jongen: “Kus het.”
3. Toen de jongen zich verzette dwong Diddy zijn p*n*s in de mond van het jochie. Vervolgens bewoog hij z’n ding erin, en eruit. Dit deed hij meerdere keren.
4. Het arme jochie was daardoor zo bang dat hij totaal bevroor. En toen werkten de drugs nog heviger. Hij verloor bewustzijn. Later werd hij wakker. Zijn broek was uit en hij had pijn in zijn kont.
De waarheid
Natuurlijk kun je denken: hoe weten we dat dit soort zaken niet verzonnen worden? Het antwoord daarop is dat er heus mensen zullen komen met verzonnen verhalen. Alleen gaan er al heel lang geruchten rond dat Diddy dit soort walgelijke dingen gedaan heeft. Ja, er waren altijd geruchten over drugs, baby-olie met drugs erin, feestjes die uit de hand liepen, bekende mannen die het met elkaar deden, vrouwen die gedwongen werden mee te doen, anderen die gedwongen werden het met elkaar te doen terwijl Diddy meekeek… Maar daarbij werd ook vaak gezegd dat Diddy zich had vergrepen aan minderjarigen, zowel jongetjes als meisjes.
Sterker nog, toen de zaak tegen hem voor het eerst gepresenteerd werd door het OM waren er veel mensen die Diddy goed kenden, die zich verbaasd afvroegen waarom de aanklacht vrij beperkt was. Let wel, de beschuldigingen uit de aanklacht leveren hem al tussen 35 jaar en levenslang op, als hij schuldig bevonden wordt. Maar toch. Het idee was: we weten dat hij meer heeft gedaan.
Nou, de kans is groot dat de FBI en het OM nog lang niet klaar zijn. Sterker nog, uit beelden van een video die gisteren gemaakt zijn blijkt dat de politie en de FBI “als onderdeel van een interbureau-onderzoek” een ‘inval’ hebben gedaan in de gevangenis van Diddy.
Sean “Diddy” Combs is facing a disturbing lawsuit that accuses him of drugging and r*ping a then 10-year-old aspiring rapper during a 2005 audition at a New York City hotel.
Filed by Houston attorney Tony Buzbee, the complaint states that the young rapper, accompanied by his…
Wat deze man mogelijk gedaan heeft is echt te walgelijk, te ranzig, te vies voor woorden. Levenslang is natuurlijk niet eens bijna een straf die hard genoeg is.
DDS heeft een NIEUWE Dagelijkse Nieuwsbrief. Abonneer je GRATIS en voor niets op deze NIEUWE dagelijkse nieuwsbrief. Deze nieuwsbrief is beter dan de oude nieuwsbrief: 1) we doen het in house dus zijn niet afhankelijk van anderen en 2) de layout en indeling van deze nieuwsbrief is veel handiger. Abonneer je dus. Gratis. Vandaag nog!
.
