Israël is begonnen met een groot offensief in het noorden van Gaza, en laat dit duidelijk zijn: het is geen kwestie van een keuze, het is een kwestie van overleven. Het Israëlische leger staat voor de taak om een levensbedreigende dreiging te neutraliseren, terwijl de hele wereld toekijkt – en kritiek heeft. En wat doet Amerika, ooit Israëls grootste bondgenoot? Ze bedreigen Israël met het inhouden van wapensteun. Dit terwijl Israël die wapens nodig heeft om zichzelf te verdedigen tegen terroristische groeperingen die maar één doel hebben: de vernietiging van de Joodse staat.
Het lijkt er sterk op dat de VS niet begrijpen wat er op het spel staat voor Israël. We praten hier niet over een politieke strijd, maar over een existentiële strijd – een kwestie van leven of dood. De Palestijnse bevolking wordt door Hamas als menselijk schild gebruikt, en de wereld wijst de beschuldigende vinger naar Israël. Netanyahu houdt vol dat zijn regering geen plannen heeft om de burgerbevolking als doelwit te zien, maar hij is ook niet bereid om toe te geven aan de druk van de VS door het zogenaamde ‘generaalsplan’ publiekelijk af te wijzen. En terecht. Israël kan zich geen zwakte veroorloven.
Hoge Amerikaanse functionarissen zijn ondertussen gefrustreerd omdat Netanyahu niet precies doet wat zij willen. Blijkbaar begrijpen ze in Washington niet dat Israël in de eerste plaats moet handelen in het belang van de eigen veiligheid en niet naar de pijpen moet dansen van een buitenlandse mogendheid die op dit moment duidelijk de belangen van Israël niet vooropstelt. Het is walgelijk dat Amerika – de ooit zo trotse bondgenoot van Israël – nu denkt het land te kunnen dwingen zijn eigen veiligheid op het spel te zetten, alleen maar omdat ze bang zijn voor de kritiek van hun eigen politieke tegenstanders.
Het gaat verder dan alleen het dreigen met het inhouden van wapens. Dit is een pure chantageactie van de Amerikaanse regering, die blijkbaar meer bezig is met het behoud van hun progressieve imago dan met het steunen van een bondgenoot die vecht voor zijn voortbestaan. En laten we duidelijk zijn: Israël vecht niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de veiligheid van de regio, en daarmee indirect ook voor de veiligheid van het Westen.
Het is de hoogste tijd dat de Verenigde Staten zich realiseren wat er werkelijk op het spel staat. Israël heeft geen tijd voor halfslachtig beleid of symbolische gebaren van zogenaamde humanitaire bezorgdheid. Het enige wat telt, is overleven. En als dat betekent dat Israël zich moet voorbereiden op annexatie van delen van Gaza om zichzelf veilig te stellen, dan is dat precies wat moet gebeuren. Het is eten of gegeten worden, en het wordt tijd dat men in het Witte Huis dat ook eens begrijpt.
.
