het centrum van de stad zijn in de nacht van woensdag op donderdag beklad met
walgelijke leuzen. De boodschap? ‘How does genocide taste?’ en ‘Free
Palestine’. Het is een schandelijke poging om politieke standpunten te koppelen
aan hardwerkende ondernemers.
achtergronden, werden de ruiten beklad. „We serveren slechts gerechten,” zegt
een zichtbaar geëmotioneerde Jesse Huisman, mede-eigenaar van de keten
tegenover de Telegraaf. Hij benadrukt dat hun falafel niets te maken heeft met
de politieke spanningen in het Midden-Oosten. „Het is triest. We staan hier ver
buiten. Dit is de eerste keer dat zoiets bij ons gebeurt, en het is heel
jammer,” voegt hij eraan toe.
En daar ligt precies het probleem. Wat proberen deze anonieme vandalen te
bereiken met hun smerige leuzen? Denken ze werkelijk dat het bekladden van een
falafelzaak enig verschil zal maken in het complexe conflict waar zij zo
duidelijk een mening over hebben? Het enige wat ze hiermee bereiken, is dat ze
de stad verzieken en hardwerkende ondernemers opzadelen met de rotzooi die zij
hebben achtergelaten.
FLFL is een bedrijf dat zijn nek heeft uitgestoken, dat werk biedt aan
tachtig mensen van verschillende nationaliteiten en dat een plek is waar
iedereen welkom is. Maar nee, dat schijnt voor sommige figuren niet genoeg te
zijn. Ze kiezen ervoor om hun boodschap in de nacht op de ramen te kalken, in
plaats van de dialoog aan te gaan. Hoe kansloos is dat? Als je een standpunt
hebt, wees dan volwassen genoeg om dat te bespreken in plaats van als een laffe
dief in de nacht te opereren.
Daan Jochemsen, de andere mede-eigenaar van FLFL, verwoordt het treffend: “Het is laf om dit ’s nachts te doen. Ga dan in gesprek, dan kunnen we
vertellen wat we doen.” Maar nee, deze vandalen kiezen voor de makkelijke weg,
de destructieve weg, zonder enig oog voor de gevolgen van hun daden.
Het is ook niet de eerste keer dat Groningen wordt geconfronteerd met
dergelijke walgelijke acties. Recentelijk werd de universiteitsbibliotheek ook
al beklad met leuzen die verwezen naar het conflict in Gaza. Het lijkt erop dat
sommige individuen hebben besloten dat de stad hun persoonlijke kladblok is,
waarop zij hun wereldvisie kunnen uitdragen, zonder enige consequentie. De
daders mogen dan denken dat ze iets hebben bereikt, maar ze hebben slechts
laten zien hoe kleinzielig en destructief ze werkelijk zijn.
.
