Werner vloog naar Texas om eclips te kunnen zien, en het is niet zijn eerste keer: “Ik zie elke keer iets anders”.

De totale zonsverduistering was maandag gedurende vier minuten zichtbaar in een smalle strook in Noord-Amerika. Zolang er geen wolken waren, tenminste. “Wij kozen met Texas voor een regio met de minste kans op bewolking, maar het werd door de voorspellingen plots toch nog spannend”, zegt Werner Hamelinck. “Ik had aan de andere Vlamingen gezegd dat ze dan maar van andere dingen moesten genieten. De verkleuring van de lucht, dat het plots volledig donker wordt… Dat is ook speciaals. Voor mij is het al de achtste zonsverduistering, en toch zie ik elke keer iets anders.”

Maar het draaide nog beter uit. “We hebben het eerste contact met de maan kunnen zien, en we konden de maan de hele tijd over de zon zien schuiven. Dan waren de wolken daar en werd het helemaal donker, vier minuten lang. En dan brak in de laatste seconden alsnog de zwarte zon door de wolken. We hebben dus toch de totale zonsverduistering kunnen zien. En wat een enthousiasme hier: de Vlamingen rondom mij zijn nog altijd op en neer aan het springen van tevredenheid. Wat een fantastisch volk zijn wij toch.”

(lees verder onder de foto)

Met twee bussen vol Vlamingen trekt Urania door de Verenigde Staten, speciaal om naar de zonsverduistering te kijken. De komende tijd staan er nog tal van musea en dinosaurussen op het programma. En een bezoek aan het ruimtevaartcentrum van Houston – bekender van we have a problem dan van wat er werkelijk gezegd werd (we’ve had a problem). Ook het lanceerplatform van SpaceX, in het uiterste zuiden, staat op de planning.

Wie het warm krijgt van Werners verhaal: op 12 augustus 2026 moet je in het noorden van Spanje zijn. “Dan is het ook voor 90 procent zonsverduistering in België, dat is ook indrukwekkend. De eerstvolgende totale zonsverduistering in België is pas in 2142.”

 (kba)