Wij allemaal, niemand uitgezonderd, lopen aan de leiband van het apparaat. Wij allemaal, niemand uitgezonderd, liggen aan de ketting van dat apparaat. Jij, u, jullie en ik, allemaal zijn wij onderdeel van de machine en zorgen ervoor dat die blijft draaien. Betekent dat dan, dat er geen ontkomen aan is? Dat wij allemaal zijn gedoemd te dienen in een toestand van slavernij?
Ja, dat was wel de bedoeling.
Hoe kom ik op deze constatering, bar en boos, passend in de onderste regionen van de frequentietabel? Hoe kom ik er bij dat wij – dus ook ik, ja – absoluut onderdeel van dat apparaat zijn? Aan de ketting of de leiband, gevangen in slavernij?
Het steekwoord vandaag: aanpassen.
In de eerste plaats komt dat omdat we de taal van dode elementen spreken. Dode elementen zijn overheden – inclusief de daar on-dood aanwezige 2,5 miljoen ambtenaren – corporaties, instituten, etc. Alles wat is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel zijn doodgeboren entiteiten. Alle mensen die worden geboren worden binnen drie dagen als “vermist op zee” aangegeven en na 7 jaar automatisch doodverklaard. Onze hele bizarre “samen-leving” moeten we eigenlijk niet “maat-schappij” meer noemen maar “samen-dood”. We spreken de taal van de doden in een dodenrijk. Het klinkt zwartgallig, maar leuker kan ik het niet maken. Als een dode entiteit in een uniform je staande houdt en vraagt naar je naam (i.e. je geregistreerde naam) en je antwoordt hem met je voornaam, dan is er totale miscommunicatie. We spreken allebei Nederlands, maar de diender in het dodenrijk kan mij niet verstaan. Door geweldsmonopolie ben je genoodzaakt om je “aan te passen” aan hun status. Je onderwerpt je aan wet- en regelgeving, waar je nooit voor hebt getekend. Onder-werpen is identiek aan capituleren, een leenwoord uit het Frans, wat oorspronkelijk “een verdrag sluiten en ondertekenen” betekent. Je geregistreerde naam opgeven betekent niets anders dan dat je een verdrag met een dood element hebt afgesloten.
In de tweede plaats worden we als dode entiteit in een “maatschappelijk” keurslijf geperst. Het invullen van formulieren, bankieren zonder geld maar met een pincode, het simpele accepteren van overheidstoelagen en -subsidies, het werken met computers, toestaan dat alles draadloos is en alles in de cloud wordt gezet, navigatie in de auto, etc. Iedere stap die je zet wordt al geregistreerd, vandaar rekeningrijden, 1 miljoen camera’s, injecties met microchips. Steeds een stapje verder en steeds moeilijker wordt je leven als je je niet aanpast. Sommige zaken kunnen nog worden geweigerd, maar in de meeste gevallen kun je niet meer functioneren zoals je zou willen in onze “samen-dood” als je je er niet aan conformeert. Door in te vullen wat een geautomatiseerd systeem van je vraagt, ben je al onderdeel van het apparaat. We hebben er geen besef van hoe ver dat al is doorgeëtterd. Het accepteren van wetjes, regeltjes, formuliertjes, stempeltjes, vingerafdruk en gezichtsherkenning is de bevestiging van je definitieve doodverklaring. Het bewijs daarvan is een poging om er onderuit te komen of terug te draaien. Je bent direct doelwit van een on-menselijke machine gericht op het totale onderwerpen van de mensheid. Onderwerpen betekent hier het elimineren van niet passende onderdeeltjes.
In de derde plaats het accepteren dat er geen keus meer is. Of kiezen tussen twee mogelijkheden met hetzelfde resultaat, zoals “parlementsverkiezingen”. De ultieme misleiding is dat mensen denken uiteindelijk nog keuzes te kunnen maken, terwijl ze in feite al hun soevereiniteit al hebben weggegeven. Dimdammen over de lengte van je ketting of je leiband. Ze communiceren al niet eens meer als menselijke entiteit, steeds meer brieven worden door kunstmatige intelligentie geschreven. Dezelfde intelligentie zal via de telefoon uw vragen beantwoorden. Een bank geeft je de volgende keus: de kosten van uw rekening gaan omhoog. Je hebt de keus: ik ben het ermee eens, of ik ben het er niet mee eens. Het apparaat komt dan met de oplossing voor het geval je het er niet mee eens bent: je rekening opheffen. ALLE banken doen ALLES ALTIJD op HETZELFDE moment. Dat is omdat er wereldwijd maar één bank is. Jij dacht dat je nog kon kiezen?
Dit zijn zo maar drie voorbeelden, waaruit we kunnen opmaken dat we allemaal onderdeel van het apparaat zijn, ook al denken we van niet, vooral omdat we denken een keus te kunnen maken. En het wordt zienderogen steeds makkelijker voor de machine om de zaak af te ronden en compleet te maken. De Covid-Psy-Op was een test om te kijken tot hoever we bereid zijn in te leveren met als doel een volledige, onvoorwaardelijke capitulatie. Die test is geslaagd, maar het resultaat heeft toch te wensen overgelaten, anders waren we wel van de ene pandemie in de andere oorlog gerold. Je hoort de machine wel pruttelen, maar geen gas geven. Wat mij betreft is die test ook geslaagd, want het was de officiële bevestiging van wat ik jaren vermoedde.
We passen ons aan. Noodgedwongen, om onze papieren entiteit te laten zorgen dat er brood op de plank komt. Het is onszelf bedonderen, natuurlijk. Terwijl alle overheden onwettig opererende bedrijven met winstoogmerk zijn, gaan we niet teveel dwarsliggen, je verliest het namelijk altijd. Vaak denken we, dat we “het beste er maar van moeten maken”, maar dan heb je al gecapituleerd en kun je niet meer terug.
Waarom zweren ze een eed van trouw op de Bijbel?
Er is een groep die het spel van de overheid bewust meespeelt, door de dode elementen ambtenaren en medewerkers persoonlijk aansprakelijk te stellen voor eventuele schade. Bijvoorbeeld als gevolg van vergiftiging van de lucht, slimme meters, geo-engineering, etc. Deze groep heeft de Bijbel als handboek soldaat genomen, omdat die de basis is voor de eed van trouw van overheidsvolk. De groep zich als kerkgenootschap georganiseerd en baseert zich onder andere op het boek Openbaring met de volgende tekst:
‘Gevallen! De grote stad Babylon is gevallen! Zij is een woonplaats geworden voor demonen en een gevangenis voor alle boze geesten. Binnen haar muren wonen alle onreine en verachtelijke vogels. 3 Want alle volken zijn dronken gevoerd met haar razende ontucht. De koningen van de aarde hebben ontucht met haar gepleegd en de handelaars van over de hele wereld zijn rijk geworden door haar grote welvaart.’
Wie het grote Babylon onder zal halen, is mij niet bekend. Ik weet wel, dat wij, dronken gevoerd met razende ontucht, binnen haar muren wonen. Het is onzin om te beweren dat we daarvoor hebben gekozen. Twintig jaar geleden wisten we nog van niks, de laatste jaren gaan pas de archieven open. Sommigen lezen die, de meesten niet.
Toch kunnen wij, moeten wij onszelf redden.
Ik ben niet een stukje papier, ik ben wij en wij zijn lichaam, ziel, geest, verstand en empathie. Ik ben constant in overleg met ons allen. Ik bouw daarmee een energetisch veld op. In de holte van mijn hart worden de beslissingen genomen, die we onze papieren registratie laten uitvoeren. Wij hebben geen contact met dode elementen, zoals onze papieren identiteit dat wel heeft. Wij proberen echter wel contact te krijgen met onze Oorsprong, BRON, de “Supreme Photon”. Daar hebben we een sterk energetisch veld voor nodig en een perfect functionerende zender/ontvanger. Daar werken we constant aan en zolang gaan we dat stukje papier nog even niet versnipperen. Wij wachten ook niet op een messias of een verlosser, een redder of een leider. Wij leiden onszelf, redden onszelf en verlossen onszelf en daarmee iedereen die ons na staat, maar ook hen, die we nog niet kennen.
.
