Drie prominente
verdachten van de gruwelijke aanslagen op 11 september 2001, waaronder Khalid
Sheikh Mohammed, kunnen mogelijk de doodstraf ontlopen. Dit juridisch
moddergevecht brengt het al jaren smeulende debat rond Guantanamo Bay opnieuw
in de schijnwerpers. Al meer dan twintig jaar zitten deze mannen vast zonder
ooit een rechtszaak te hebben gehad. En nu, na decennia van schandalen en
juridische getouwtrek, lijkt gerechtigheid voor duizenden slachtoffers verder
weg dan ooit.
In augustus
werd een schikking bereikt: de verdachten zouden levenslang krijgen in ruil
voor hun bekentenissen. Khalid Sheikh Mohammed, vaak omschreven als het
meesterbrein achter de aanslagen, leek hiermee eindelijk geconfronteerd te
worden met enige vorm van verantwoording.
Maar levenslang
in plaats van de doodstraf? Voor velen voelt dit als een bittere pil. Toch ging
minister van Defensie Lloyd Austin niet akkoord en trok hij de deal enkele
dagen later in. Dat leidde tot een juridische storm: advocaten betwistten
Austins bevoegdheid, en een militaire rechtbank gaf hen gelijk. De schikking
blijft nu voorlopig staan, tenzij het Pentagon in hoger beroep gaat.
Het hele proces
is een juridisch mijnenveld. Beschuldigingen van marteling en onrechtmatige
verhoren werpen een schaduw over de zaak. Na hun arrestatie werden de
verdachten naar geheime CIA-gevangenissen gebracht, waar ze onderworpen werden
aan waterboarding en andere vormen van mishandeling. Hierdoor zijn de
bekentenissen allesbehalve waterdicht, stellen hun advocaten. Hoe betrouwbaar
is een bekentenis verkregen onder marteling? De verdediging claimt dat deze
verklaringen niet eens als bewijs gebruikt mogen worden.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.
De schikkingen
hebben niet alleen geleid tot verontwaardiging bij politici. JD Vance
verwoordde de woede scherp: “De regering-Biden sluit liever deals met
terroristen dan gerechtigheid te zoeken voor de slachtoffers van 9/11.” Voor
velen is deze schikking niet meer dan een belediging voor degenen die hun leven
verloren op die noodlottige dag.
.
