Foto: Unsplas/British Library
Help anderen door deze informatie met jouw vrienden op je socials te delen!
Op diverse plekken in Nederland is zondag de afschaffing van de slavernij herdacht. In het Oosterpark werden mensen toegesproken door onder meer vertrekkend minister Robbert Dijkgraaf en burgemeester Femke Halsema. Er was een grote vertegenwoordiging van het demissionaire kabinet, dat nog één dag in functie was.
Rutte schrijft op X dat de gevolgen 161 jaar na de afschaffing van de slavernij ‘nog altijd zichtbaar en voelbaar zijn’. “Daarom is het belangrijk ons bewust te zijn van de geschiedenis, en de strijd en de pijn te blijven herdenken die hebben geleid tot het breken van de ketenen,” zegt hij.
PVV-leider Wilders haalde op hetzelfde medium fel uit: “De slavernij is een schandvlek op ons verleden. Maar niemand die nu leeft heeft ooit een slaaf gehad en niemand die nu leeft is ooit slaaf geweest. Excuses en herstelbetalingen zijn dus onzinnig en onnodig.”
Halsema weigert de werkelijke schuldigen van de slavenhandel te benoemen. Dit was de elite van die tijd. De gewone Nederlanders zijn hier absoluut niet schuldig aan.
Hiermee geeft ze doelbewust alle Nederlanders de schuld van de slavenhandel met als doel om haat te zaaien en… pic.twitter.com/RyRvaGlKmC
— Kees (@Kees71234) July 1, 2024
Het Nederlandse rijk was geen uitzondering
Er wordt met geen woord gerept over de mensen die de slavernij hebben opgezet. Onderzoeker Mees Baaijen schrijft hier uitgebreid over in zijn boek ‘De roofdieren tegen het volk’. Enkele passages:
Zo schrijft Robert Ingraham in zijn boek ‘The Modern Anglo-Dutch Empire’: “Het Nederlandse rijk, gebaseerd op plundering, speculatie en slavernij was geen uitzondering. Tegen 1630 waren bijna alle rijkere klassen betrokken bij handel in Oost-Indië of financiële speculatie, of beide, en tegen 1650 was Nederland grotendeels omgevormd tot een rentenierseconomie.”
Noot: uit onderzoek is gebleken dat de Oranjes een half miljard verdienden aan de kolonies.
Slaven kwamen in veelkleurige versies
Na de Tweede Wereldoorlog veroordeelde het partijdige tribunaal van Neurenberg alleen proxies en nuttige idioten aan de kant van de verliezers. Het was gewoon een afleiding om de echte daders af te schermen. Excuses of compensaties voor misdaden van slavernij of kolonisatie eeuwen geleden kunnen heel goed hetzelfde doel hebben.
Sinds het begin van de ‘beschaving’ en de bijbehorende hiërarchische sociale structuren – eerst onder zichtbare aristocraten, veel later onder pseudo-democratieën geleid door verborgen, god- en meedogenloze oligarchen – is de vrijheid van het gewone volk altijd beperkt geweest.
Slavernij was heel lang de norm, een gevestigde instelling die beschermd werd door wetten of religie. Slaven kwamen in veelkleurige versies, net als de slavenhandelaren trouwens.
Belachelijk
Het idee dat blanken de enige slavenhandelaren in de geschiedenis waren, is belachelijk: sinds de 16e eeuw, toen de Spaanse en Britse koloniën in Amerika zich ontwikkelden, kochten blanke slavenhandelaren inderdaad zwarte slaven, maar van zwarte slavenhandelaren in West-Afrika.
Rabbijn Marc Lee Raphael schreef dat ‘Joodse kooplieden een grote rol speelden in de [Atlantische] slavenhandel’. Israël is nog steeds een wereldwijd centrum voor mensenhandel, een ‘markt’ die geschat wordt op 150 miljard dollar.
Lang daarvoor hadden Arabische slavenhandelaren miljoenen zwarte slaven gekocht van zwarte slavenhandelaren in Oost-Afrika. Eeuwenlang verdienden de Venetianen veel geld met de handel in blanke slaven uit de landen die grenzen aan de Zwarte Zee (onder andere Roemenië en de Oekraïne).
Grotesk
Onder moslims in het Midden-Oosten en Noord-Afrika was er veel vraag naar deze slaven, vooral de vrouwen. Veel Europese matrozen die door Barbarijse piraten waren gekaapt, kwamen ook als slaven in Noord-Afrika terecht.
Eeuwenlang gebruikten de Britten de Ieren, en ook hun eigen armen en gevangenen, als slaven op Amerikaanse plantages. Michael Hoffman schrijft erover in zijn boek ‘They Were White and They Were Slaves’.
Voor iedereen met basiskennis van de geschiedenis is het idee van herstelbetalingen, maar alleen voor zwarte slavernij door blanken, grotesk. Het idee om excuses aan te bieden voor slavernij, vaak gepromoot door linkse be- en do-gooders, is eveneens zinloos.
Beschermen de echte daders
Beide voorstellen lossen niets op, maar beschermen de echte daders van kolonisatie en slavernij, de wereldwijde maffia en zijn proxies, terwijl ze de gewone mensen de schuld geven en beschuldigen, maar alleen degenen met een blanke huid.
Dat is de critical race theory, waarbij de pigmenten in je huid bepalen of je een agressieve onderdrukker (blank) of een vreedzaam slachtoffer bent (met een scala van donkere pigmenten).
Over de auteur: Robin de Boer is economisch geograaf. Volg hem hier op Substack.
…