De 17 New World order Goals mooi verpakt als de 17 sdg’s

Zo mooi verplakt die drijgende tirannie

De 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) van de Verenigde Naties worden gepresenteerd als een blauwdruk voor een betere toekomst. Ze beloven een wereld zonder armoede, honger en ongelijkheid, waar duurzaamheid en vrede voorop staan. Maar achter deze nobele façade schuilt volgens complottheorieën een sinistere agenda. Wat lijkt op een pad naar utopie, is in werkelijkheid een route naar dystopie: een wereldwijde dictatuur waarin de mensheid wordt gecontroleerd door een technocratische elite. Deze doelen, zeggen de sceptici, zijn ontworpen om ons te onderwerpen aan een “One World Government” die rechtstreeks uit George Orwell’s 1984 lijkt te komen. Dit is een analyse van de 17 SDG’s zoals gezien door de ogen van deze complottheorieën, en een oproep tot verzet tegen de dreigende tirannie.

De 17 SDG’s: De ware uitleg

1. Geen Armoede: De belofte van het beëindigen van armoede maskeert een plan om iedereen in een toestand van gelijkmatige afhankelijkheid te brengen. De economische elites behouden hun rijkdom en macht, terwijl de rest van de wereld in permanente armoede wordt gehouden. Sociale programma’s worden gebruikt om de massa’s afhankelijk te maken van een allesomvattende staat.
2. Geen Honger: De eliminatie van honger lijkt nobel, maar dit doel zal worden bereikt door het controleren van voedselproductie en distributie. Genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) en kunstmatig voedsel worden de norm, terwijl natuurlijke landbouwmethoden verdwijnen. Mensen worden afhankelijk van door de staat goedgekeurde voedingsmiddelen, waardoor hun autonomie wordt ondermijnd.
3. Goede Gezondheid en Welzijn: Gezondheidszorg wordt een instrument van de staat om de bevolking te controleren. Vaccinatieprogramma’s en andere medische interventies worden verplicht, niet om het welzijn van de bevolking te verbeteren, maar om hen te onderwerpen aan biotechnologische experimenten en surveillance.
4. Kwaliteitsonderwijs: Onderwijs wordt een middel tot hersenspoeling. In plaats van kritisch denken te bevorderen, wordt het gebruikt om een gehoorzame en volgzame bevolking te creëren. De leerplannen zijn ontworpen om loyaliteit aan de staat en de heersende ideologie te versterken, terwijl afwijkende ideeën worden uitgeroeid.
5. Gendergelijkheid: Wat gepresenteerd wordt als gendergelijkheid is in werkelijkheid een aanval op traditionele waarden en structuren. De staat bemoeit zich met de intieme aspecten van het menselijk leven, en sociale constructen worden opgelegd die de traditionele familie vernietigen en de bevolking verdeelt.
6. Schoon Water en Sanitatie: Water wordt het nieuwe goud, beheerd door een handvol megacorporaties die bepalen wie toegang krijgt en wie niet. Toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen wordt een middel van controle, waarbij ongehoorzame gemeenschappen worden drooggelegd.
7. Betaalbare en Duurzame Energie: Energiebronnen worden strikt gecontroleerd door de staat en multinationale ondernemingen, die ze gebruiken om de bevolking te disciplineren. De verschuiving naar “duurzame” energiebronnen is een dekmantel voor energierantsoenering en de beperking van persoonlijke vrijheid.
8. Waardig Werk en Economische Groei: In plaats van echt waardig werk te creëren, verdwijnen traditionele banen door automatisering en technologische vooruitgang. De massa wordt afhankelijk van een universeel basisinkomen, een sociaal contract dat hen bindt aan de grillen van de technocraten.
9. Industrie, Innovatie en Infrastructuur: Innovatie en infrastructuur zijn slechts een voorwendsel om grootschalige surveillance en controle in te voeren. Slimme steden en 5G-netwerken worden het skelet van een digitale gevangenis waaruit geen ontsnapping mogelijk is.
10. Ongelijkheid Verminderen: De belofte van het verminderen van ongelijkheid wordt gebruikt om de bevolking te homogeniseren en te nivelleren. De elite blijft onaangetast, terwijl de rest van de samenleving wordt gelijkgeschakeld tot een grijze massa zonder individualiteit of vrijheid.
11. Duurzame Steden en Gemeenschappen: Steden worden omgevormd tot hypergecontroleerde zones waar burgers onder constante observatie leven. Technologie dringt door tot in de kern van elke menselijke interactie, waardoor privacy en persoonlijke vrijheid verdwijnen.
12. Verantwoorde Consumptie en Productie: Consumptie wordt tot het minimum beperkt, waarbij burgers alleen mogen consumeren wat door de staat is goedgekeurd. Vrije markt en keuzevrijheid verdwijnen, vervangen door strikte rantsoenering en beperkingen.
13. Klimaatactie: Klimaatverandering wordt de rechtvaardiging voor draconische beperkingen op energieverbruik, mobiliteit en persoonlijk gedrag. Het milieu wordt gebruikt als excuus om de bevolking te onderwerpen aan een ijzeren vuist van ecologische controle.
14. Leven onder Water: De oceanen worden opgeëist door een handvol megacorporaties die de biodiversiteit uitbuiten onder het mom van bescherming. Maritieme ecosystemen worden gecontroleerd, en toegang tot deze hulpbronnen wordt strikt beperkt.
15. Leven op het Land: Landbouwgrond wordt onteigend en geconsolideerd onder de controle van de staat en megacorporaties. Kleinschalige boerderijen verdwijnen, en de bevolking wordt gedwongen in megasteden te wonen, ver verwijderd van de natuur.
16. Vrede, Justitie en Sterke Publieke Diensten: Het rechtssysteem wordt het gereedschap van de staat om alle dissidentie de kop in te drukken. Vrede betekent niet de afwezigheid van oorlog, maar de volledige onderwerping van de bevolking aan een totalitaire macht.
17. Partnerschap om Doelen te Bereiken: Dit partnerschap is een codenaam voor de fusie van staatsmacht en corporate macht. Nationale soevereiniteit verdwijnt, en de wereld wordt bestuurd door een kleine elite, onaantastbaar en onbereikbaar voor de gewone mens.

in het kort

De 17 SDG’s, zoals gepresenteerd door de Verenigde Naties, lijken te streven naar een wereld waarin iedereen welvarend, gezond en vrij is. Maar in de visie van complottheorieën zijn deze doelen een façade voor een sinister plan om de mensheid te onderwerpen aan een technocratische dictatuur. Achter elke belofte van verbetering schuilt een verborgen agenda van controle, onderwerping en de vernietiging van persoonlijke vrijheid. De enige manier om dit te stoppen is door hard verzet en het beschermen van de waarden die ons werkelijk vrij maken.