De wetenschap achter de Lakhovsky-resonator
Door David Wechsler
Ik heb altijd de Lakhovsky-spoel als fascinerend ervaren. Hoewel ik het oorspronkelijk schreef als overdreven simplistisch om iets te doen, begon ik diep te begrijpen hoe elektrocultuur werkt, Ik realiseerde me dat deze kleine spoel behoorlijk krachtig kan zijn in de wereld van de elektrocultuur. Naarmate de tijd vorderde, zonder er tijd over te lezen, kwam ik er uiteindelijk achter dat het echt een resonant circuit is, of een zelfresonerende antenne.
Misschien is een van de redenen waarom ik hierin betrokken ben, gefascineerd door de wetenschap achter alle dingen elektrocultuur, of misschien komt het omdat ik vroeger een radio-operator voor ham of amateur was en ik vond het interessant dat daar een relatie was. Ik heb in ieder geval de wetenschap achter de eenvoudige spoel buitengewoon fascinerend gevonden.
Wat is een Lakhovsky-spoel?
In het begin van de 20e eeuw ontdekte de Russische wetenschapper, filosoof en uitvinder, Georges Lakhovsky, dat eenvoudige draadspoelen kunnen worden gebruikt om de gezondheid van mensen en planten te verbeteren, en zelfs de smaak- en smaakkenmerken van bepaalde materialen of vloeistoffen beïnvloeden ( b.v. wijn ). Hier is een foto van de originele Lakhovsky-spoel:
In dit artikel gaan we ons concentreren op hoe deze eenvoudige maar fascinerende spoelen de biologie beïnvloeden…
Magnetische circuits in de biologie
Het is de moeite waard om een paar woorden te zeggen over de toepassingen van de geliefde L-coil en soortgelijke bio-antenne-apparaten. Sinds 1925 toonde Lakhovsky aan dat oscillatorcircuits die bestaan uit enkelvoudige-draai-antennes of meerdraai-spiralen en dergelijke grote genezende vermogens hadden op niet alleen planten, dat is de focus van mijn werk tot nu toe, maar ook op dieren (renpaarden), maar ook mensen.
Interessant aan de experimenten is dat de effecten niet alleen gebaseerd lijken te zijn op bekende klassieke wetenschappelijke effecten, maar ook op subtiele wetenschappelijke effecten, zoals blijkt uit de resultaten van Raman-laserspectroscopie van de effecten van de oscillator op de structuur van watermoleculen. In deze post gaan we ons concentreren op de vroegere effecten … op het plantenleven.
Natuurlijk voorkomende magnetische oscillatorcircuits
Onderzoekers weten al lang dat een aantal dieren de richting kunnen voelen op basis van het aardgeomagnetisme. Met deze vaardigheden zijn allerlei dieren ontdekt – van ( homing ) duiven tot lemmingen, tot pauwvlinders en daarbuiten. Hoe doen ze dit? Er zijn hier waarschijnlijk een aantal fysieke mechanismen aan het werk. Sommige natuuronderzoekers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat de halfronde delen van de oren van sommige dieren, van de spiraalvormige curven van sommige insectenantennes, deel kunnen uitmaken van de natuurlijke detectietechnologie. De onderstaande uitleg zal helpen verklaren wat er werkelijk aan de hand is met deze verschillende dieren en hun vermogen om zichzelf geografisch te leiden.
Magnetische velden beïnvloeden de plantenbiologie
Volgens het boek “Plant Cell Walls” Door Peter Albersheim, Alan Darvill, Keith Roberts, Ron Sederoff, Andrew Staehelin… de resonantiefrequentie (in Hz ) van een kern is recht evenredig met de intensiteit van het magnetische veld bij de kern. Hier wordt de opgevangen resonante energie van natuurlijke elektromagnetische radiosignalen gekoppeld aan het metabolisme van de plant. Er is meer: “Typisch hebben de verschillende kernen in een molecuul iets andere resonantiefrequenties omdat ze worden blootgesteld aan verschillende magnetische veldintensiteiten… Deze lichte frequentieverandering wordt de Chemical Shift genoemd, omdat deze informatie geeft over de chemische omgeving van de kern, gecodeerd als een verschuiving in de positie van zijn NMR-signaal.”
In de krant, “Invloed van Ca2 + Cyclotron Resonantie-afgestemde magnetische velden op kieming en groei van tarwezaailingen”, documenteren onderzoekers dat verschillende soorten zaden en planten fysiologische reacties hebben op magnetische velden in de vorm van kiem- en ontwikkelingsveranderingen. Ze stellen dat het mechanisme, verschillend maar gerelateerd aan het bovenstaande papier, de zogenaamde geomagnetische ionencyclotronresonantie (ICR ) theorie is. Wat het in feite zegt, is dat er een elektrofysiologische respons is van bepaalde ionen, d.w.z. calcium, kalium of zink, die kan worden veranderd door de biologische werking van laagfrequente magnetische velden. Dit is volkomen logisch voor mij, want in mijn boek beschrijf ik veel van de fysiologische veranderingen die kunnen optreden als gevolg van zogenaamde elektrochemische signaalpatronen, met name die welke verband houden met de stroom calciumionen door de plant ( calciumionen zijn een cruciale regulator van groei en ontwikkeling). Wat er in het bijzonder gebeurt, is dat er interacties optreden in de relatie tussen de statische / magnetische velden die aanwezig zijn in de omgeving van de cel. De interactie tussen deze velden die calciumgevoelige ionenkanaaleiwitten in het celmembraan beïnvloeden, waardoor verschillende ritmische vormen van ionische vloeistofstroom ontstaan.
In ICR-theorie, de fysiologische ionische activiteit van bepaalde ionen kan worden gewijzigd wanneer de verhouding van de toegepaste signaalfrequentie van de afwisselende component tot de magnetische fluxdichtheid van de statische component gelijk is aan de ionische verhouding tussen lading en massa. Dat is een mondvol! Dit betekent dus dat de calciumsignalering die binnen de plant plaatsvindt, kan worden beïnvloed door de interactie tussen de frequentie van de magnetische L-spoel, en de specifieke geomagnetische fluxdichtheid die op een bepaalde plaats aanwezig is. Ze bieden de volgende formule:
Met deze kennis wordt het dan mogelijk om de ICR-frequentie van calcium te berekenen op basis van de harmonische ( n ), de lading ( q ) & massa ( m ) van het calciumion, en het statische magnetische veld ( B ) op een bepaalde locatie. Indien gewenst en men zou de magnetische metingen van hun specifieke locatie uitvoeren, zouden er mogelijkheden kunnen zijn om de maatvoering van de L-spoel te optimaliseren, met behulp van de bovenstaande formule en de resonantiefrequentieformule van de L-coil.
De wetenschap van de Lakhovsky-spoel
Lakhovsky Coil Basics
Dus, wat is de Lakhavsky-spoel, of zoals ik het noem, de L-spoel … technisch? Het is in wezen een circuit voor inductor-condensator, ook bekend als een resonant of afgestemd circuit. Hier is het schakelschema ervoor:
Hier is een beschrijving van hoe het werkt: L wordt de inductie, en in dit geval heeft het de vorm van een enkele draai lus of spoel. C is voor de capaciteit en is gebaseerd op de hoeveelheid blootgestelde draad en de afstand tussen de draden. In combinatie veroorzaakt het, wanneer het perfect is afgestemd, een elektromagnetische oscillatie die elektrische stroom heen en weer laat circuleren door het circuit:
Dit is niet de enige activiteit die plaatsvindt, het werkt ook als een magnetische antenne die in wisselwerking staat met lokale geomagnetische veldschommelingen. De onderstaande afbeelding toont een visualisatie van meerdere concentrische L-spoelen ( multi-wave configuratie ).
Bron: Multiwave-onderzoek
Het koppelt ook aan het magnetische veldgedeelte van nabijgelegen invallende radiogolven door de inductie van elektrische stroom in de draden via Faraday’s wet van inductie. Natuurlijk kunnen er ook interresonantie-effecten zijn van de plant zelf, misschien afhankelijk van welk signaal op dat moment dominanter is. Het circuit werkt in ieder geval als een ontvanger en een zender, waarbij de natuurlijke resonantiefrequentie van het circuit wordt ingenomen en de lokale magnetische veldgebaseerde modulaties, en die energie koppelen aan het zaad, de stengel en de wortels van de plant.
Resonante frequentieberekening
Dus terwijl de sectie hierboven beschreef hoe de resonantiefrequenties van cellen worden beïnvloed door de interactie tussen de magnetische velden in een bepaalde landinstelling, Ik zal nu beschrijven hoe de resonantiefrequentie van het L-coilcircuit kan worden berekend.
De resonantiefrequentie ( in Hertz ) van een afgestemd circuit is:
Waar de inductantie ( L ) in Henries is en de capaciteit ( C ) in Farads is. Dus voor een resonante antenne met cirkelvormige lus kan de inductie ( in microHenries ) worden berekend met de volgende formule waarbij s = lengte van de lus ( in inches ); d = geleider dia ( in inches ):
L = 0,047 s log ( 1,18s / d )
Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het spelen met sommige nummers, zijn er een aantal online tools beschikbaar om de berekeningen gemakkelijker te verkrijgen, b.v. https://www.eeweb.com/tools/loop-inductance
Een mooi aspect van deze online rekenmachine is dat deze veel verschillende soorten inductanties omvat, van cirkelvormige ringen tot vierkante ringen enzovoort. Ik vond het interessant dat deze lussen niet per se rond hoeven te zijn, andere vormen zijn ook acceptabel. Als je zelf met berekeningen wilt spelen, zou het gebruik van vierkante ringen de wiskunde een beetje makkelijker maken.
Hoewel er veel mogelijke variaties zijn, ontdekte Lakovsky zelf, na veel experimenteren, dat een lus van 30 cm ( ongeveer 12 inch ) het frequentiebereik vastlegde dat binnen de resonantiefrequenties van de cellen van de planten viel. Dit oscillerende magnetische veld versterkt vervolgens de resonante oscillaties die van nature in de kern van germaniumplantencellen worden geproduceerd.
Eigenschappen van lusantennes:
Zoals u hierboven kunt zien, wordt voor een enkel- of meervoudig-omloop-lusantenne / resonantiecircuit de doorsnede van het stralingspatroon rond de draad weergegeven op het meest rechtse diagram. Wat het laat zien, is dat het magnetische veld de draad aan beide zijden omringt, waardoor een “donut” ontstaat van geconcentreerde magnetische veldenergie. Wanneer een plant in het midden van zo’n antenne wordt geplaatst, worden de stengel en wortels eraan blootgesteld.
Ontwerpparameters
Maat & vorm
Lusantennes kunnen de vorm hebben van een cirkel, vierkant of elke gesloten geometrische vorm met een golflengte van = 1. Als we deze golflengte zouden toepassen op de grootte van de L-spoel, waarbij 30 cm wordt beschouwd als 1 golflengte, met behulp van de eenvoudige frequentieformule = 1 / golflengte, het resultaat is ongeveer 33 Hz.
Lus en Hoek
Wat betreft de hoek van de lus, in het oorspronkelijke ontwerp, wordt verondersteld dat de spoel onder een hoek wordt geplaatst, misschien zoiets als 20-30 graden waardoor de antenne gepolariseerd raakt onder een hoek die normaal is voor het lusvlak., Met scherpe nullen langs de as van de lus. Misschien was er een reden om dit te doen op basis van zijn breedtegraad. In de praktijk werkt het echter goed om de spoelen plat op de grond of in een vlakke verhoogde positie boven de grond te leggen.
Luchtkloof
We hebben het nog niet gehad over het capaciteitsgedeelte van de vergelijking. Capacitance slaat inkomende elektrische energie op en geeft deze uiteindelijk vrij. De combinatie van de magnetische opslag van de spoel en de elektrische opslag van de capaciteit maakt dit eenvoudige circuit werkend. In het geval van de Lakhovsky-spoel is de bron van capaciteit de luchtkloof tussen de uiteinden van de spoel, die afhankelijk van de stijl van de luchtspleet, werkt in wezen als een parallelle plaatcondensator. Hierdoor is de ontvangst van het circuit “smalband”, gevoelig voor slechts een zeer specifieke frequentie.
Dikte draad
De laatste ontwerpparameter is de dikte van de draad. Het is aanwezig in de inductieontwerpvergelijking hierboven als de “d” -term in de vergelijking. Afhankelijk van de frequentie van de lus treedt dit in werking, maar in het algemeen verhoogt het verdubbelen van de geleiderdiameter de versterking.
Als kanttekening is het interessant dat dit type antennes ook wordt gebruikt bij veel hogere (microgolf ) -frequenties waar ze split-ring resonatoren ( SRR’s ) worden genoemd.
Als we naar dat studiegebied kijken, kunnen we wat extra inzichten krijgen. Spoelen kunnen de vorm hebben van meerdere concentrische ringen, zoals die van Lakhovsky’s Multiwave Oscillator ( MWO ), een genezend energieapparaat rond de eeuwwisseling.
Split Ring Resonator ( SRR ) Coils and Schematic
Stroomoverdrachten tussen de ringen vinden plaats door resonantie, zonder elektromagnetische golven uit te stralen. Ontwerpen van dit type worden SRR’s met één cirkel genoemd en de meest efficiënte is de SRR met dubbele cirkel ( 2-niveaus van concentrische SRR’s ).
Lakhovsky Coil Variations
In de praktijk gebruiken mensen Lakovsky-spoelen van veel verschillende maten en vormen.
Conclusie
Samenvattend legt dit artikel de details uit van wat Lakovsky-spoelen doen, hoe ze kunnen worden ontworpen, de wetenschap van de interacties tussen de energie van de spoel en de fysiologie van de plant, enzovoort.
Nu ik klaar ben met schrijven, merk ik dat ik meer geïnteresseerd ben in de specifieke frequentiebereiken die kunnen worden gebruikt voor bepaalde plantfuncties. In de menselijke genezingswereld hebben we radionische en radeapparaten die allerlei soorten frequenties genereren voor vele soorten aandoeningen. In de plantenwetenschappelijke wereld bestaat hetzelfde! Ik zou graag zien dat de volgende stap plaatsvindt waarbij we overgaan van enkele spoelen die gericht zijn op een generieke stimulatie van het calciumsignaleringsmechanisme van de plant, naar een meer op maat gemaakte aanpak. Misschien kunnen we bijvoorbeeld collectief experimenteel bepalen welke maten, typen en materialen van L-spoelen het beste werken voor een bepaald assortiment planten. Dan zijn er misschien add-onfrequenties die kunnen worden gebruikt om extra immuniteiten toe te voegen of om planten op een bepaalde manier te stimuleren, zoals het veranderen of verbeteren van smaakprofielen.
Om meer te weten te komen over elektrocultuur, ook wel bekend als elektro-tuinbouw, kunt u hier door de artikelen bladeren ElectricFertilizer.com, of overwegen mijn boek te kopen,
Bronnen:
– http://desertrats.us/wire-antennas/
– https://en.wikipedia.org/wiki/LC_circuit
– https://educate-yourself.org/be/lakhovskyindex.shtml
– Ontwerp van splitringresonator voor landbouwtoepassingen
– L-coil Fotocredits: 1, 2, 3, 4, 5, 6
