Luister naar dit ArtikelEen Facebook-factchecker is gearresteerd voor de poging tot moord op een onafhankelijke mediajournalist die hij beschuldigde van het online verspreiden van ‘verkeerde informatie’.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Marko Suprun, een door de NAVO gefinancierde Oekraïense factchecker met nauwe banden met nazi-activisten, werd in Washington DC in hechtenis genomen nadat hij had geprobeerd een onafhankelijke mediajournalist te vermoorden tijdens een evenement georganiseerd door de neoconservatieve denktank Beltway.
Thegrayzone.com meldt: De Oekraïens-Canadese presentator van een zelfbenoemde ‘anti-desinformatie’-groep – die duizenden dollars ontvangt van de Amerikaanse en Britse regeringen en samenwerkt met Facebook om inhoud te censureren – werd vorige week op Capitol Hill gearresteerd na een aanval op een bijdrage aan The Grayzone.
Op 16 april werd Marko Suprun, die een Engelstalige show presenteert voor de groep StopFake.org, en wiens vrouw heeft gediend als waarnemend minister van Volksgezondheid van Oekraïne, beschuldigd van eenvoudige mishandeling nadat hij Grayzone-medewerker Moss Robeson had gewurgd, geduwd en gestampt. . Het incident vond plaats tijdens een anti-Rusland-evenement georganiseerd door de neoconservatieve Jamestown Foundation, getiteld ‘Rusland’s breuk en westers beleid’. Robeson beschikte over volledige kwalificaties en was door de organisatoren geautoriseerd om deel te nemen aan de discussie.
“Dit is de man! Dit is de man!”, schreeuwde Suprun naar verluidt, terwijl hij Robeson de gang in dwong, hem met beide handen wurgde en hem tegen de grond duwde, waardoor zijn bril kapot ging.
Op online gestreamde beelden van het evenement is te zien dat een van de organisatoren onmiddellijk na de aanval het podium betrad om de in de VS geboren Robeson aan de kaak te stellen als een “Russische trol” en beweerde dat de medewerker van The Grayzone opzettelijk de fysieke aanval tegen hem had aangezet, voordat hij hem waarschuwde dat deelnemers zich moeten gedragen:
“Vandaag hadden we een trol genaamd Moss Robeson die een van onze deelnemers provoceerde en erin slaagde hem in de problemen te brengen. Ik waarschuw iedereen dus: wees voorzichtig. Ga met niemand in discussie. Loop gewoon weg.”
Dhr. Stopfake en ‘Dr. Dood eren Bandera en maken nazi’s het hof
De organisatie van Suprun, StopFake, presenteert zichzelf publiekelijk als een bescheiden, in Kiev gevestigde ‘niet-gouvernementele organisatie’ die zich richt op het controleren van feiten. De gestelde doelen zijn onder meer het implementeren van “hoge normen voor journalistiek onderwijs in Oekraïne, het verhogen van het “niveau van mediageletterdheid” en het informeren van het publiek over “het gevaar van propaganda en de verspreiding van valse informatie in de media.” De groep houdt vol dat zij geen overheidsgeld ontvangt en stelt op de ‘Over ons’-pagina ronduit: ‘Stopfake.org wordt niet financieel of anderszins ondersteund door enige officiële Oekraïense organisatie of overheidsinstantie.’
Maar de bewering van de groep over redactionele onafhankelijkheid wordt onmiddellijk tegengesproken door de eigen website, die slechts vier zinnen later toegeeft dat StopFake “ook wordt gesteund door … het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Tsjechische Republiek, en de ambassade van het Verenigd Koninkrijk.”
In feite heeft StopFake uitgebreide financiering ontvangen van niet alleen de Britse regering, maar ook van de in de VS gevestigde National Endowment for Democracy, een CIA-knipsel dat grotendeels wordt gefinancierd door het Congres en het ministerie van Buitenlandse Zaken.
StopFake werd opgericht in 2014, maar zoals een Politico-rapport uit 2017 uitlegde: “Pas na de presidentsverkiezingen van 2016 in de VS – toen Russisch nepnieuws en cyberaanvallen de schuld kregen voor het beïnvloeden van de verkiezingen in het voordeel van Donald Trump – barstte de site los. op het wereldtoneel.”
“Bijna van de ene op de andere dag veranderden de oprichters van StopFake van provinciale weldoeners in internationale mediasterren,” verwonderde Politico zich, terwijl het de groep prees als “de ‘grote tovenaars’ van de wereld die nepnieuws vernietigt.”
Met overvloedige financiering van westerse regeringen en regelmatige citaten in de traditionele media heeft Suprun zijn positie in de ‘nepnieuws-brekende wereld’ uitgebuit om de beruchte nazi-collaborateur Stepan Bandera te vergoelijken als een heldhaftige verzetsstrijder die eenvoudigweg ‘weigerde samen te werken’ met de Duitsers. Zijn fascistisch-vriendelijke neigingen houden daar niet op.
Niet lang nadat het Politico-artikel was gepubliceerd, verscheen Suprun op een nationalistisch zomerkamp in Oekraïne samen met een paar prominente neo-nazi-bandleiders, Andriy Sereda en Arseniy Bilodub, die Suprun liefkozend een van hun ‘bloedbroeders’ noemden – een een uiting van genegenheid die naar verluidt alleen wordt verleend aan degenen die een ceremonie in heidense stijl hebben voltooid waarbij bloedvergieten betrokken is. Naast dat hij frontman is van de blanke supremacistische band Perun’s Axe, is Bilodub ook een leider van de beruchte Right Sector-beweging en wordt hij beschreven als “de spirituele leider van extreemrechts in Oekraïne.”
The picture of Marko Suprun’s relationship with far right wouldn’t be complete without this video -from 2017 event @Alexey__Kovalev mentions -suggesting that Suprun became “brothers” with Bilodub -leader of 🇺🇦neonazi band “Sokyra Peruna”-in a ritual that involved bloodletting https://t.co/7VzpJUadGj pic.twitter.com/sFOQutrf4K
— Oleksiy Kuzmenko (@kooleksiy) February 24, 2020
Onder de aanwezigen van het evenement van de Jamestown Foundation was Suprun bepaald niet de enige die dergelijke relaties onderhield. Andere sprekers uit Oekraïne waren onder meer de verfoeilijke Russische ‘oppositieleider’ Ilya Ponomarev, een politiek boegbeeld van de door de nazi’s geteisterde Russische eenheden in het Internationale Legioen, die rapporteert aan het hoofd van de Oekraïense militaire inlichtingendienst Kyrylo Budanov. Ponomarev is ook de woordvoerder van het dubieuze ‘Nationale Republikeinse Leger’ in Rusland, namens wie hij eerder probeerde de verantwoordelijkheid op te eisen voor de moorden op Oekraïne in Rusland.
Nadat StopFake in 2020 samenwerkte met Facebook om een dienst voor factchecking te creëren voor het populaire sociale-mediaplatform in Oekraïne, leek het erop dat dergelijke associaties Suprun en zijn werkgever weer zouden kunnen achtervolgen. In een poging de controverse aan te pakken, publiceerde Suprun een langdurige verdediging van zijn gedrag, die culmineerde in een bizarre bekentenis:
“Heb ik mensen met swastika-tatoeages in mijn kantoor gehad? Normaal onderzoek ik de lichamen van mensen niet, maar ja. Maakt mij dat een neonazi? Nee,” hield hij vol.
De extreemrechtse connecties van Marko Suprun in Oekraïne zijn in feite uitgebreid en goed gedocumenteerd, maar ze lijken te verbleken in vergelijking met die van zijn vrouw Ulana Suprun. Lang vóór haar benoeming in 2016 tot waarnemend minister van Volksgezondheid van Oekraïne, waar haar dodelijke streven naar privatisering haar de bijnaam ‘Dr. Dood’, heeft opgeleverd. Suprun heeft nauwe betrekkingen onderhouden met een aantal gewelddadige neonazi-organisaties, waaronder C14, dat verantwoordelijk is voor het uitvoeren van een golf van meedogenloze anti-Roma-pogroms.
Is it likely that @Facebook’s fact-checker of choice in Ukraine “Stop Fake” will cover issues related to the far right, neo-Nazism justly? Food for thought in these recent photos featuring Stop Fake’s contributor Marko Suprun and known Ukrainian far-right, neo-Nazi figures. pic.twitter.com/2aTVxKCe5x
— Oleksiy Kuzmenko (@kooleksiy) April 12, 2020
Volgens de Oekraïense journalist Olekisy Kuzmenko “gaan de contacten van Suprun met C14 jaren terug.” Wat een groot schandaal voor Facebook had kunnen zijn, werd onder het tapijt geveegd, en StopFake, dat nog steeds een van zijn factcheckpartners is, heeft zijn verdediging van C14 alleen maar verdubbeld.
Suprun’s contacts with C14 go back years. She was seen with Mazur in 2017 when “nationalist hate group” (per recent @statedept report) C14 rallied behind Suprun as she was challenged by critics. In May 2017 FB post Mazur warned Suprun’s “paid opponents” against feuding with “us” pic.twitter.com/XhWsGVjVGg
— Oleksiy Kuzmenko (@kooleksiy) June 1, 2019
Ulana Suprun wordt beschreven als een van de belangrijkste beschermheren van de extreemrechtse activist Serhii Sternenko, 29, die in mei 2014 leiding gaf aan de massamoord op “anti-Maidan”-demonstranten door de Rechtse Sector in Odessa en uiteindelijk hielp de burgeroorlog in het oosten van het land te ontsteken. In maart 2020, nadat StopFake officieel samenwerkte met Facebook, verklaarde Suprun de ‘Russische wereld’ als ‘een bedreiging die enger is dan het coronavirus’, en begroette vervolgens Sternenko, die ooit een man doodstak, als ‘een voorbeeld van een “nieuwe generatie Oekraïners die alles op zijn plaats kan zetten.” In de komende maanden huurde Suprun de vriendin van Sternenko in als perschef.
“The Russian world is a threat that’s scarier than coronavirus” Poroshenko era top health official, Suprun weighs in on coronavirus and Zelenskiy’s agreement to direct talks with separatists. Suprun is one of the signatories of the anti-Ze “Resistance to Capitulation Movement”. https://t.co/O1QXsP6o6X
— Oleksiy Kuzmenko (@kooleksiy) March 26, 2020
Suprun helpt bij het leiden van een geheim fascistisch netwerk achter dekmantel van de Oekraïens-Amerikaanse gemeenschap
Tijdens het evenement van de Jamestown Foundation op 16 april in Washington DC probeerde Moss Robeson ongeveer een uur voor de aanval Suprun te ondervragen. ‘Kan ik u interesseren voor enkele OUN-documenten?’ De Grayzone-medewerker vroeg het aan Marko Suprun, die zich tegenhield.
Als onafhankelijk onderzoeker heeft Robeson jarenlang de huidige activiteiten van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten (OUN) bestudeerd, de beruchte groep nazi-collaborateurs die toezicht hield op de eliminatie van meer dan 100.000 Polen en Joden in het door Duitsland bezette Oekraïne.
Er zijn aanwijzingen dat de Supruns beëdigde leden zijn van de hedendaagse OUN-B, de meer radicale ‘Banderieten’-fractie van de OUN die persoonlijk werd opgericht door de genocidale fascist Stepan Bandera.
Decennialang hebben traditionele mediakanalen het voortbestaan van de OUN-B in Oekraïne en de diaspora genegeerd, in de veronderstelling dat de groep irrelevant en ter ziele was. Dat was zeker de indruk die werd overgebracht door de vermeende expert van het Jamestown Foundation-forum op het gebied van de ‘Russische breuk’, Janusz Bugajski, die begin 2024 het OUN-B-hoofdkwartier in Oekraïne bezocht, maar die privé volhield dat de OUN-B niet langer bestaat.
Uit getuigenissen uit de eerste hand en diepgaande documentatie, beoordeeld door The Grayzone, blijkt echter dat de groep in het geheim wordt onderhouden door de nakomelingen van de oprichters, en blijft opereren in de schaduw achter een web van ogenschijnlijk legitieme Oekraïense lobby- en gemeenschapsorganisaties. De Supruns vormen het hart van dit geheime fascistische netwerk.
Volgens Ulana zelf ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot, Marko Suprun, in een ideologisch Banderite-kamp in Ellenville, New York, dat bestond uit ‘politieke workshops’ met OUN-B-leiders. Het evenement werd georganiseerd door de Oekraïense Studentenorganisatie van Mikhnovsky (TUSM), een internationale jongerengroep uit de Koude Oorlog, aangesloten bij OUN-B en genoemd naar een baanbrekende ultranationalist die beroemd droomde van een etnisch zuiver Groot-Oekraïne “van de Karpaten tot de Kaukasus. .” Veel hedendaagse leiders van het overgebleven OUN-B-netwerk in de Oekraïense diaspora zetten hun tanden in deze organisatie, die de vlam van het Banderitische fascisme brandend hield lang nadat het in Oekraïne onder Sovjet-autoriteiten was gedoofd.
In 1984 koos de TUSM de 21-jarige Ulana Jurkiw tot vice-president, slechts een jaar nadat ze een sit-in leidde in het concentratiekampmuseum van Dachau om te protesteren tegen de vermeende anti-Oekraïense vooroordelen. In 1981 nam Jurkiw deel aan een herdenking van de veertigste verjaardag van het ‘herstel van de Oekraïense staat’ door de Banderieten in het door de nazi’s bezette West-Oekraïne, samen met de voormalige premier van de kortstondige nazi-cliëntstaat, OUN-B-leider Yaroslav Stetsko – die beroemde onderschrijving van “de vernietiging van de Joden en de opportuniteit om Duitse methoden om het Jodendom uit te roeien naar Oekraïne te brengen.”
Nadat Bandera’s voormalige plaatsvervanger Yaroslav Stetsko in 1986 stierf, werd de lokale OUN-B-leider in Jurkiw’s geboorteplaats Detroit voorzitter van Stetsko’s regering in ballingschap, die alleen op papier bestond.
Vijf jaar later trouwde Ulana Jurkiw met Marko Suprun. Ze verhuisden naar New York City, waar ze actief werden in een paar OUN-B ‘gevelstructuren’ die aan het begin van de Koude Oorlog waren opgericht – de Oekraïense Jeugdvereniging (CYM) en de Organisatie voor de Verdediging van de Vier Vrijheden voor Oekraïne (ODFFU). ). Halverwege de jaren 2000 trad Marko Suprun toe tot de raad van bestuur van ODFFU, Inc., dat eigenaar is van de ‘Huis van de Organisaties van het Oekraïense Bevrijdingsfront’ in Manhattan – het hoofdkwartier van de OUN-B in de VS.
In december 2013, toen de anti-Russische ‘Euromaidan’-protesten op stoom begonnen te komen, verhuisden de Supruns naar Kiev, waar ze de dodelijke politieke crisis kennelijk als een grote kans zagen. In februari 2014 was Marko Suprun hard aan het werk om de extreemrechtse leider Oleh Tyahnybok bij te staan als vertaler.
Iets meer dan een jaar eerder merkte de New York Times op dat Tyahnybok op beruchte wijze “beledigingen gebruikte om te verwijzen naar de ‘Joods-Russische maffia, die regeert in Oekraïne’”, en rapporteerde dat “sommige leden van zijn Svoboda partij onbeschaamde Neo-Nazi-religieuzen zijn.”
De Supruns werden grotendeels in de schijnwerpers gezet door hun ‘Patriot Defense’-initiatief, dat EHBO-koffers stuurde naar vrijwilligersbataljons in Oekraïne, waaronder extremistische groeperingen als Right Sector en Azov. “Patriot Defense” ontstond in de Manhattan-tak van ODFFU en huurde een kantoor in het Oekraïense hoofdkantoor van OUN-B. In de tussentijd adopteerde het door Banderieten geleide Oekraïense Wereldcongres Patriot Defense en huurde Ulana Suprun in als directeur van Humanitaire Initiatieven.
In 2016 werd de status van de Supruns als Oekraïens machtspaar uit de diaspora versterkt toen Ulana waarnemend minister van Gezondheidszorg van Oekraïne werd en Marko zich bij StopFake voegde. Ze waren al miljonair en woonden in een appartement in Kiev dat toebehoorde aan een penningmeester van de Oekraïense American Freedom Foundation (UAFF) – een ander ‘gevelgebouw’ dat volgens een financieel rapport van OUN-B eigenaar is van 40% van het Banderite-hoofdkwartier in de Oekraïense hoofdstad. De eerste echtgenoot van hun huisbaas, Oleh Vitovych (1967-2011), was een vroege leider van weer een andere extreemrechtse organisatie in Oekraïne.
In 2019, toen UAFF-leiders muiterij in ODFFU pleegden zodat de OUN-B de volledige controle over het gebouw in Manhattan zou behouden, diende een anonieme klokkenluider een sensationele klacht in bij het kantoor van de procureur-generaal van de staat New York, getiteld “UAFF Inc. Grote angst voor frauduleuze financiële activiteiten - Fascistische organisatie - Ondergrondse paramilitaire trainingsactiviteiten - Grootschalige fraude.” Het rapport omschreef Marko Suprun als “een zeer actief OUN-B lid.”
Tot de kleine entourage van de Oekraïens-Amerikaanse leiders van de OUN-B die deelnamen aan het forum van de Jamestown Foundation in april 2024 behoorde UAFF-president Walter Zaryckyj, een invloedrijke OUN-B-figuur verbonden aan de TUSM, die samen met de Supruns op het evenement arriveerde. Tijdens een eerder bezoek aan het hoofdkantoor van de OUN-B in Manhattan waarschuwde Zaryckyj Robeson voor de dreigende aanwezigheid van “iemand in Washington die je gaat opblazen en The Grayzone-redacteur Max Blumenthal en die hele verdomde kring van idioten die met de Russen heulen.”
Marko Suprun en zijn eerder genoemde huisbaas hebben zitting gehad in het bestuur van Zaryckyj’s Centrum voor Amerikaans-Oekraïense betrekkingen. Het Centrum is nog een ander belangrijk OUN-B-front, dat in 2000 werd opgericht door de ‘informatieve tak’ van de UAFF – met andere woorden, de Amerikaanse afdeling van de Oekraïense Centrale Informatiedienst van de OUN-B, die zijn internationale hoofdkwartier deelde met een particulier Stepan Bandera-museum in Londen.
Maar daar houden de uitgebreide banden van de Supruns met Oekraïense fascistische bewegingen niet op.
In 2012-2013 richtte het Centrum voor Amerikaans-Oekraïense betrekkingen een bureau in Washington op in het hoofdkwartier van de neoconservatieve American Foreign Policy Council (AFPC), met financiële steun van Ulana Supruns vader, George Jurkiw. Een officieel profiel van de Oekraïense Katholieke Universiteit Foundation beschrijft Jurkiw als “een defensie-aannemer die heeft geholpen bij de productie van waardevolle technologie en brandblusapparatuur voor de A-1 Abrams-tank.”
ODFFU-president Mykola Hryckowian, een andere veteraan van de inmiddels ter ziele gegane TUSM-jeugdkampen, leidt momenteel het Banderite-bureau in de AFPC. Robeson meldt dat Hryckowian hem voorafgaand aan de aanval door Suprun onderwierp aan godslasterlijke tirades voordat hij bij de forumorganisatoren klaagde over vermeende ‘intimidatie’ door Robeson.
De Amerikaanse banderieleider Walter Zaryckyj noemt Herman Pirchner, de president van de AFPC, openlijk ‘een van zijn beste vrienden’. De Grayzone ontmaskerde Pirchner in 2020 als lid van de binnenste cirkel van de ‘geheime en krachtige Raad voor Nationaal Beleid van Christelijk Rechts’.
In 2018, nadat Max Blumenthal het oordeel van de AFPC in twijfel trok voor het organiseren van een ontmoeting met de extreemrechtse Oekraïense politicus Andriy Parubiy in de Senaat, reageerde Pirchner met een bizarre non-sequitur ter verdediging van de al lang overleden nazi-collaborateur Bandera, wiens OUN-B-organisatie zelfs hielp bij het regelen van Parubiy’s reis naar Washington.
Toen een andere horzel, Moss Robeson, zes jaar later in Washington OUN-B-activist Marko Suprun uitdaagde, besloot Suprun het heft in eigen handen te nemen, en de ‘Bandera Lobby Blogger’ te wurgen en zichzelf in een gevangenis in DC te laten belanden.
Maar net als bij zijn kennelijke genegenheid voor de nazi’s, was het onwaarschijnlijk dat dit zeldzame moment van verantwoordelijkheid de overdadige westerse financiering van Suprun in de weg zou staan. Terwijl de proxy-oorlog in Oekraïne voortduurt, blijven propagandisten zoals hij te nuttig om door Washington terzijde te worden geschoven.
