‘GROEN’, de schimmel op de wetenschap..!.

Het nieuws dat aan de Leuvense universiteit de politieke voorkeur van de hoogleraren sterk verschilt van die van de rest van Vlaanderen, zal velen niet verbazen. Voor alle duidelijkheid: wat geldt voor de Universiteit Leuven, geldt ook voor de andere Vlaamse universiteiten: ook de universiteit is een bubbel. Uit een enquête van het Leuvens studentenblad ‘Veto’ bleek dat maar liefst 39% van de academische professoren voor ‘Groen’ stemt. Het typeert het academische landschap, waarbij duidelijk is waar te nemen, dat grote groepen zijn afgesloten geraakt van de realiteit.

Het zijn niet meer de ‘Ivoren Torens’ van vroeger. Die van de oude, grijze professoren, die na jaren verblijf in stoffige bibliotheken wereldwijd erkend specialist bleken te zijn, in bijvoorbeeld de uitgestorven talen van Hettieten en Tocharen. Het is nu verworden tot ‘de Ivoren Toren 2.0’. Wetenschappers op sportieve sneakers, vaak geworden tot makelaars in goedkope en vooral veilige meningen en cherry-pickende vertellers.

Voor het leven benoemd..
Deze mensen hebben bovendien allemaal -een cruciaal punt- een  ‘vaste betrekking’. Een soort ambtenarenstatus, die oorspronkelijk was bedoeld om de academische vrijheid te beschermen. Wist je dat er in België, in de negentiende eeuw, een regering is gevallen, omdat men een Gentse professor wilde ontslaan, die gezegd had dat God niet bestond..? Vandaag zorgt ditzelfde statuut ervoor, dat een grote groep mensen in een financiële situatie leeft, die in geen enkel opzicht te maken heeft met de welvaart van de rest van de samenleving.

Met andere woorden: of het economisch goed gaat of slecht, hen maakt dat niets uit, hun kostje is verzekerd.. Hard werken of niet, ook dat maakt niets uit. Of ze uitblinken in hun vak of niet, het maakt echt niets uit. Het feit dat ze zitten waar ze zitten, zorgt ervoor dat ze sowieso als topspecialisten worden gezien. Het is de status die erbij hoort. Maar sommigen zijn dat ook, topspecialisten. Anderen veel minder, of zelfs helemaal niet. Maar het maakt geen verschil: de gelijkheid regeert.

Wel is er een almaar groter verschil tussen geesteswetenschappen en positieve wetenschappen, tussen de zogeheten ‘alfa’s en bèta’s’. De alfa’s hebben in de voorbije decennia geprobeerd, de onderzoeksmethodes van de bèta’s te imiteren, maar dat heeft tot een pervers effect geleid: veel alfa-wetenschappers claimen de waarheid (terwijl de bèta-wetenschappers zelf almaar meer tot twijfel, dus het omgekeerde geneigd zijn…).

Slordige redeneringen
Maar deze ontwikkeling leidt tot een soort wetenschappelijke waarheid, waarbij de ene historicus de geschiedenis van Vlaanderen afbreekt tot op de grond, en de andere het verhaal met evenveel wetenschappelijkheid verdedigt. Het is de wetenschappelijke waarheid die zegt dat een staatsschuld volstrekt geen kwaad kan. Het is de wetenschappelijke waarheid die ontkent dat mensen met een uitkering, er meestal geen belang bij zouden hebben, om te gaan werken. Het is de wetenschappelijke waarheid die concludeert dat de Europese Unie gevaar loopt als Israël het Eurosongfestival zou hebben gewonnen..!

Het is de situatie waarbij een doctoraal proefschrift een paar honderd bladzijden slordige redeneringen, intellectuele selectiviteit en vooral gebrek aan kennis aantoont. Waarbij een wetenschapper gaat spreken over collega’s als slachtoffers van de eigen overtuiging; een bedekte manier om te zeggen dat wetenschappelijk werk, weinig met wetenschap te maken heeft.

Controversiële gedachten
Dat alles kan plaatsvinden en groeien in een omgeving waar men vooral wordt opgeleid in hetzelfde denken, dezelfde denktrant. Voor het overgrote deel zijn nieuwkomers daarom meer van hetzelfde, waarbij alleen projecten die in dezelfde kraam passen, worden goedgekeurd. Op dat punt verschillen de universiteiten nauwelijks van de media. Niet wat we hebben uitgezocht telt; wel wat we/ze daarvan vinden.

Eigenlijk vaak de vraag of we wel links genoeg zijn? Want niet-links is misschien wel dom, dwaas, en dus ook onwetenschappelijk. In dat licht stompzinnige cultuurtje kon het gebeuren dat de grote filosofisch-wetenschappelijke vorsers, extreemrechts werd genoemd vanwege hun kritische gedachten over de islam.

Wist je dat uit internationaal onderzoek trouwens blijkt, dat ontstellend veel wetenschappers bereid zijn hun conclusies aan te passen aan wat maatschappelijk wenselijk wordt geacht…? Er blijkt zelfs een wetenschappelijk tijdschrift te bestaan voor controversiële gedachten. Gedragen door filosofen met internationale naam en faam, waarin – hou je vast – wetenschappers onder pseudoniem kunnen publiceren, mochten ze kwalijke reacties vrezen..!

In de Gentse Universiteitis in de studentenrestaurants het veggie-aanbod teruggeschroefd. Op verzoek van de studenten, dat wel. Vermoedelijk willen die ‘gewoon’ friet met stoofvlees en spaghetti bolognese. Want al die veggie-gerechten, werden, bij gebrek aan succes, elke dag massale hoeveelheden weggekieperd. Over de kloof tussen de gewenste werkelijkheid en de echte werkelijkheid gesproken…