In de categorie “We zijn niet ziek” deze keer een stokoud verhaal over een andere consequentie van ons dociele volggedrag en onze categorische weigering massaal dwars te gaan liggen op de weg terug naar onze oorsprong. We zijn niet ziek; we worden ook niet alleen vergiftigd. Er is blijkbaar een duivels plan van uithongering. De letterlijk van de aardbodem weggevaagde mineralen zijn grotendeels vervangen door lichaamsvreemde petrochemische rotzooi van de farmaceurische industrie. Chemicaliën to the rescue! En o, o, o, obesitas is een probleem. Hoe zou dat nou komen?
In de Amerikaanse Senaat is 88 jaar geleden (!) tijdens een zitting in 1936 al eens duidelijk gemaakt, dat de ramp niet is te ovrezien als er niets aan de geldgestuurde agrarische sector wordt gedaan en er wordt ingegrepen. Is er nadien direct actie op ondernomen? Nee. De conclusie van dat senaatsrapport is verwoestend, maar het lijkt achteraf geredeneerd op het intrappen van een serie open deuren:
“Ziekte jaagt zeer gericht en fanatiek op de ondervoede en ongeschikte planten, dieren en mensen, en wanneer het belang van deze obscure minerale elementen volledig wordt beseft, zal de chemie van het leven moeten worden herschreven. Niemand weet wat hun mentale of lichamelijke capaciteit is, hoe goed ze zich kunnen voelen of hoe lang ze kunnen leven, want we zijn allemaal kreupelen en zwakkelingen. Het is een schande voor de wetenschap.”
Verder lezen of maar blijven doen alsof we gek zijn?
