🕒 Leestijd: < 1 minuut
In onderstaande video spreekt Willem Lijfering, een voormalig arts en klinisch epidemioloog, over zijn ervaringen tijdens de coronapandemie. Hij begint met zijn verbazing dat epidemiologen, ondanks hun expertise, werden buitengesloten van discussies en beslissingen over de pandemie.
Lijfering vertelt hoe hij in februari 2020, nog voordat de eerste lockdown werd aangekondigd, begon te onderzoeken wat COVID-19 precies inhield. Hij gebruikte dit actuele voorbeeld om zijn studenten epidemiologie les te geven en merkte op dat de eerste rapporten uit China alarmerende sterftecijfers lieten zien.
Tijdens zijn lessen benadrukte Lijfering het belang van kritisch denken en het vergelijken van nieuwe gegevens met historische data. Hij ontdekte dat de sterftecijfers van COVID-19 patiënten vaak werden vergeleken met de totale populatie in plaats van met patiënten met vergelijkbare ziekten, wat de cijfers overdreven ernstig maakte.
Lijfering beschrijft ook de sociale en professionele druk die hij ervaarde om de heersende narratieven te accepteren. Hij vertelt hoe collega’s hem vertelden dat de “echte” experts de virologen en WHO waren, en niet de epidemiologen. Ondanks zijn kritische blik en wetenschappelijke benadering, voelde hij zich genegeerd en soms zelfs gecensureerd. Hij merkte dat sceptische geluiden vaak werden afgestraft of niet serieus genomen.
Verder bespreekt Lijfering de media en maatschappelijke paniek die tijdens de pandemie ontstond, en hoe dit bijdroeg aan een sfeer waarin kritisch denken en wetenschappelijk bewijs naar de achtergrond verdwenen. Hij uit zijn zorgen over de manier waarop gegevens werden gepresenteerd en de invloed hiervan op beleidsmaatregelen zoals lockdowns.
Lijfering reflecteert op de mogelijk onderliggende domheid of kwade bedoelingen achter de beleidsmaatregelen, en benadrukt het belang van gedegen bewijs voordat men drastische conclusies trekt of maatregelen neemt. Zijn ervaring toont de uitdagingen van wetenschappers die proberen objectieve, op bewijs gebaseerde informatie te communiceren in tijden van crisis.
