De binnenlandse veiligheidsdiensten maken zich extreem (links of rechts) bezorgd over de toename van mensen die zich tegen diverse overheidsbemoeienis verzetten en zich daarbij beroepen op termen zoals soevereiniteit of autonomie. Met de ex-directeur van onze BVD, Dick Schoof als toekomstig premier geeft TM ruimte aan een explorerend onderzoek van Wilfried Leonard Bastiani rond de paradox, die is ontstaan in dit veld van conflicterende aandacht en dogma’s. De overheid wil anders denken inperken en elk verzet tegen wetten en regels breken. Betrokken burgers vrezen de aantasting van hun universele basisrechten. Hier Wilfried aan het woord.
“Soevereiniteit impliceert het goddelijke, christelijke of zelfs het esoterische aspect van het leven, recht om vrijheid en eigen geluk na te jagen. Het is gebaseerd op diversiteit en gelijktijdig op de uniekheid van elke mens. Elk mens zien wij als begiftigd met denkvermogen en een geweten. Daar hoort bij een eigen verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor de eigen daden middels emotionele empathie; lees: oprechte menselijke betrokkenheid.
Ook het woord Autonomie kent een basaal synoniem: het recht op Zelfbeschikking of zelf-benoeming van een eigen Wil met het recht op Vrije Keuze. Onder autonomie kun je ook een vorm van zelfredzaamheid plaatsen. Soevereiniteit is vanuit een goddelijk oogpunt (waarbij de mens als eerste na God komt), de beschouwing van die mens als het hoogste wezen op aarde met onvervreemdbare rechten. Denk aan het universele motto: “Leven en laten leven” maar ook aan het aspect Zelf-verdediging. Schending van iemands fysieke en/of emotionele structuur initieert immers direct het recht op verdediging tegen letsel en zelfs de dood. Iemand dwang opleggen, eigenlijk diefstal van vrijheid, of plundering , het onrechtmatig toe-eigenen van iemand eigendommen, brengt ook automatisch zo’n universeel recht op zelfverdediging in actie.
IEDEREEN GELIJK?
Ieder mens is onder Gods visie met gelijke rechten ten opzichte van elk ander levend wezen geboren. Om een meer beschaafde wereld te creëren alsmede voor het praktische gemak zijn hebben diverse overheden deze onvervreemdbare rechten wetten, regelgevingen en gewoonterechten geformuleerd. De burger kan gebruik kan maken van de rechten die daaronder gelegen zijn, het mag en hoeft dus niet. Tegenover die rechten staan plichten. Echter een plicht ontstaat pas na een rechtmatige verbintenis en daarbij schuurt het soms met de aspecten Vrije Wil en Vrije Keuze. Dan eist de overheid dat er wetten moeten worden nagekomen die echter met veronachtzamen van die universele basisrechten politiek zijn aangenomen, helaas onder de stelling dat soevereiniteit of persoonlijke autonomie slechts vrijblijvende waarden behelzen. Er kan dan zonder betamelijk proces van democratische besluitvorming, zelfs zonder openbaar overleg, zonder afstemming, instemming of toestemming aan de burgers rechten en plichten worden opgelegd.
BENADEELDE BURGER
Moet die burger automatisch gehoorzamen aan wettige structuren die door een meerderheid aan een minderheid worden opgedrongen?
Als zo’n meerderheid, middels overheid of uitvoerende organen discrimineert of zelfs fraudeert, moet de benadeelde burger dan automatisch het hoofd buigen? In de afgelopen twintig jaar zijn wij in steeds toenemende mate geconfronteerd met onbetrouwbaar beleid, misleiding, dwang en geweld door een vooringenomen, geopolitiek of commercieel aangestuurd handelen van de overheid. Steeds meer wetten negeren de mensenrechten, oude integere regelingen worden teniet gedaan, beschadigd of verminkt. Natuurlijk is dit proces zo oud als de wereld. Wetgeving is altijd al leidend gemaakt boven de menselijke soevereine rechten uit, altijd weer vanuit het verlangen om de rijken te bevoordelen boven de armen.
Dat rechtvaardigt altijd strijd tegen elk systeem dat vanuit dit soort dubieuze wetten kwetsbare mensen afstraft, berooft of ondermijnt.
DEMONSTREREN DUS?
Moet mag iemand zich verzetten? En gehoord worden buiten het parlement? Nederland staat zich voor op het functioneren van wat de Trias politica wordt genoemd. Daarbij volgt onze staatsinrichting de scheiding van drie machten die elkaars functioneren bewaken. Dit zijn de wetgevende macht, een uitvoerende macht die het dagelijks bestuur van de staat uitoefent en een rechterlijke macht die deze uitvoering toetst aan de wet. In een onafhankelijke en correct opererende Rechtstaat zou iedereen, die zich beroept op elementen als soevereiniteit en autonome Vrije Keuze, van de rechtsorde eerlijke aandacht gegarandeerd moeten krijgen in plaats van framing als wazige wappies, complotdenkers of anarchisten.”
Meer informatie: University for life.
