WHO, VN, WEF en EU werken samen om censuur op te leggen aan de wereld. Om ons te beschermen, natuurlijk. Het is vast voor ons eigen bestwil. Of zouden ze zonder censuur en zijn tweeling propaganda niet in staat zijn om de wereld op een vreedzame manier onder controle te krijgen?
Meryl Nass schreef het onderstaande artikel:
WHO, VN, WEF en EU werken samen om censuur op te leggen aan de wereld
Ik hoop dat u heeft gezien dat de zin: “Met volledig respect voor waardigheid, mensenrechten en vrijheid van personen”, die is opgenomen in de huidige Internationale Gezondheidsregeling (IGR), een jaar geleden is doorgestreept in het ontwerp van de wijzigingsvoorstellen voor de IGR die zijn opgesteld door de herzieningscommissie en werkgroep van de WHO. Alle tekst waarover sindsdien is onderhandeld, is uiterst geheim gehouden. We kunnen dus alleen maar afgaan op het ontwerp van afgelopen februari om te proberen te begrijpen wat de huidige versie van het document zou kunnen zijn. Mensenrechten, waardigheid en vrijheid van personen zouden zijn uitgesloten. Zie onderstaande screenshots.
Maar wacht! De secretaris-generaal van de VN, Gutteres, zegt nee, we zijn nog steeds toegewijd aan waardigheid, mensenrechten en vrijheid van personen. Sterker nog, hij heeft een plan om mensenrechten en fundamentele vrijheden te bevorderen en te beschermen. Het staat op de volgende VN-webpagina: https://www.un.org/en/countering-disinformation
Hoe gaat hij ze beschermen? Het gaat natuurlijk flink wat geld kosten. Maar alles kost geld nietwaar? Hij heeft een aantal best practices op een rijtje gezet. Hij gaat ons mensenrecht op informatie beschermen door de informatie te censureren, de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen, om ons schaapjes te beschermen tegen alle informatie die ons aan het denken zou kunnen zetten…
En dit hebben ze al heel lang geleden gepland! Wikipedia zegt dat hij niet weg kan komen met deze dubbele tong, gebaseerd op de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens:
“Vrijheid van meningsuiting is een principe dat de vrijheid van een individu of een gemeenschap ondersteunt om hun meningen en ideeën te uiten zonder angst voor vergelding, censuur of wettelijke sanctie. Het recht op vrijheid van meningsuiting is erkend als een mensenrecht in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en in de internationale mensenrechtenwetgeving van de Verenigde Naties. Veel landen hebben een grondwet die de vrijheid van meningsuiting beschermt. Termen als vrije meningsuiting en vrijheid van meningsuiting worden door elkaar gebruikt in politieke discussies. In juridische zin omvat de vrijheid van meningsuiting echter elke activiteit op het gebied van het zoeken, ontvangen en doorgeven van informatie of ideeën, ongeacht het gebruikte medium.”
Wat wordt bedoeld met ‘Vrijheid van meningsuiting’ is duidelijk.
Maar Ursula von der Leyen legde net zo duidelijk uit in de afgelopen WEF bijeenkomst in Davos: “De grootste zorg voor de komende twee jaar (voor WEF-deelnemers) is misinformatie en desinformatie.”
De globalisten zijn uit op een zachte staatsgreep, geen kogels of bommen, we moeten gewillig in hun val lopen. Ze willen niet al onze waardevolle infrastructuur vernietigen. New York en Boston zullen er nooit uitzien zoals Gaza.
Maar om dit voor elkaar te krijgen is absolute controle over het narratief – van vrijwel alle informatie – cruciaal. En dat is de reden waarom klimaatverandering en oorlogen moesten wijken voor desinformatie in Davos.
Ze zijn toegewijd. En ze zijn heel stiekem. Lees dit, een stukje uit de IHR, hetzelfde voorgestelde document waarmee ik begon. Censuur werd opgenomen in het gedeelte over hoe de WHO landen kan helpen. Hen helpen bij het overtreden van internationale en waarschijnlijk ook nationale wetten. De vetgedrukte delen zijn de nieuwe voorstellen.
Het helpt dat er volgens de VN geen universele definitie van desinformatie bestaat:
“Er is geen universeel geaccepteerde definitie van desinformatie. Geen enkele definitie kan op zichzelf voldoende zijn, gezien de vele en verschillende contexten waarin zorgen over desinformatie kunnen ontstaan, inclusief met betrekking tot zulke uiteenlopende zaken als verkiezingsprocessen, volksgezondheid, gewapende conflicten of klimaatverandering.”
En dat is precies hoe de VN het graag ziet; zonder definitie kunnen ze hun eigen definities verzinnen of definities per geval toepassen. En voila, er is sprake van censuur, maar je noemt het iets anders.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op de nieuwsbrief van Meryl Nass
U kunt hier lid worden van haar nieuwsbrief.
