Ritter drukt daarmee het gevoel uit dat vele onafhankelijke journalisten en analisten hebben over de vrijlating van Assange. “Hij moest een deal sluiten, want hij zou niet veel langer hebben geleefd”, verklaart onafhankelijk journalist Pepe Escobar in een interview met rechter Andrew Napolitano voor het videokanaal Judging Freedom. “Assange moet als voorbeeld dienen voor iedereen die strijdt in de informatie-oorlog. Het (Amerikaanse) Rijk geeft hiermee een boodschap af: val ons niet lastig, want dan gaan we achter je aan en maken we je kapot.” Stella Assange, Julians vrouw, is dezelfde mening toegedaan. “Dit gaat over het stoppen van klokkenluiders. Hij is bewust gemarteld en onrechtvaardig behandeld, zodat elke journalist ziet wat er kan gebeuren als je niet gehoorzaamt.”
De bekende Belgische psycholoog Mattias Desmet, die werd gecensureerd door de universiteit van Gent en door de media werd besmeurd vanwege zijn mening over het covid-beleid, vraagt zich af: “Wat betekent vrijheid nog, als je ervoor moet betalen met een afgedwongen schuldbekentenis?” Onderzoeksjournalist Michael Shellenberger: “Hij wordt vervolgd voor iets dat journalisten altijd en overal horen te doen: het publiceren van staatsgeheimen.”
Diverse VN-rapporteurs oefenden de afgelopen jaren scherpe kritiek uit op de vervolging en behandeling van Assange. “Meneer Assange is geen misdadiger en geen bedreiging voor wie dan ook”, verklaarde mensenrechtenrapporteur Nils Melzer. “Zijn eenzame opsluiting dient geen enkel doel en ontbeert iedere wettelijke basis.”
Onderzoeksjournalist Chris Hedges, die de zaak van Assange van dichtbij volgde, schrijft: “De duistere machinerie van het Amerikaanse Rijk heeft 14 jaar lang geprobeerd hem te vernietigen. Ze sloten zijn bankrekeningen en creditcards af. Ze verzonnen valse beschuldigingen van aanranding. Ze sloten hem zeven jaar lang op in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen nadat hij politiek asiel had gekregen van Ecuador. Ze installeerden een nieuwe regering in Ecuador om ervoor te zorgen dat zijn asiel werd ingetrokken. Hij werd lastiggevallen en vernederd door het ambassadepersoneel. Ze regelden dat de Londense politie de ambassade binnenviel en hem arresteerde. Ze hielden hem vijf jaar vast in de streng beveiligde gevangenis Belmarsh, vaak in eenzame opsluiting.”
Juridische experts zijn het erover eens dat Assange geen misdaad heeft gepleegd. Het eerste amendement van de Amerikaanse Grondwet garandeert vrijheid van meningsuiting. Het Hooggerechtshof heeft in 1971 bevestigd dat dit ook geldt in gevallen waarbij ‘geheime’ informatie van de regering wordt gepubliceerd. Dit betrof een rechtszaak van de staat tegen de New York Times, die de zogenaamde ‘Pentagon Papers’ publiceerde, geheime documenten die waren gelekt door een consultant van het ministerie van Defensie, Daniel Ellsberg. De documenten toonden aan dat de regering van Lyndon Johnson jarenlang het Amerikaanse publiek had voorgelogen over de werkelijke Amerikaanse misdaden in Cambodja en Vietnam. Ellsberg werd net als Assange vervolgd voor spionage en ‘samenzwering’, maar de ‘Supreme Court’ oordeelde dat een publicatie die informatie verkrijgt die van wezenlijk belang is voor het publiek, dat mag publiceren, ongeacht hoe die informatie is verkregen. Ellsberg had de documenten gestolen. “Het betekent dat Assange, hoe je het ook wendt of keert, niet schuldig is aan de misdaden waar hij nu schuld voor moet bekennen”, stelt Napolitano.
Volgens Shellenberger heeft de Amerikaanse regering nooit enig bewijs geleverd dat de onthullingen van Wikileaks zouden hebben geleid tot slachtoffers. Hij denkt dat de regering-Biden van de Assange-zaak af wilde vanwege de komende presidentsverkiezingen in november. Zijn rivaal Trump heeft onlangs gezegd dat hij overwoog om Assange gratie te verlenen als hij de verkiezingen zou winnen – een nogal hypocriete belofte, want de vervolging van Assange werd door de regering-Trump sterk opgevoerd. Trumps minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo noemde Wikileaks een “vijandige inlichtingendienst”.
Volgens Hedges is de vrijlating van Assange uiteindelijk te danken aan de duizenden activisten die jarenlang, in alle mogelijke omstandigheden, bleven demonstreren tegen zijn opsluiting. “Zijn advocaat Michael Ratner, een van de meest ervaren mensenrechtenadvocaten ter wereld, vertelde me dat protesten en demonstraties onmisbaar zijn in alle rechtszaken die hij heeft gevoerd. Zonder die protesten zou de staat ongehinderd dissidenten kunnen vervolgen.”