“Ik ben ervan overtuigd dat de embolieën in haar longen en been een direct gevolg zijn geweest van de transfusie”, zegt verpleegkundige Jenny Marskamp. Op 25 januari 2023 overleed haar 63-jarige echtgenote Ems, die slokdarmkanker had en niet was gevaccineerd tegen corona. “Ze was onder behandeling in Duitsland en de tumor werd kleiner. Artsen in het Nederlandse ziekenhuis stelden daarnaast bestraling voor. Daar is ze in meegegaan. Door die bestralingen ging de tumor in december 2022 bloeden, waardoor ze regelmatig bloed spuugde.”
Al in een eerder stadium had Ems een laag hemoglobine (Hb) ofwel ‘bloedarmoede’. Ems en Jenny verzochten artsen en bloedbank Sanquin toen om een transfusie met ongevaccineerd bloed. “Wij hebben veel ongevaccineerden in ons netwerk. Ze wilden vrijwel allemaal helpen en bloed doneren voor Ems. Maar zowel artsen als bloedbank wilden daar niet aan meewerken, onder het mom van ‘Alle bloed is veilig’. We hebben het meermaals gevraagd en uitgelegd waarom we dat wilden. Wij kenden de verhalen van mensen die klachten kregen na een coronaprik, zoals bloedstolsels.” Artsen en bloedbank bleken onvermurwbaar. “We zijn naar huis gegaan, en met supplementen en na een ijzerinfuus werd haar Hb weer goed.”
Maar begin 2023 was die aanpak geen optie meer. “Na de bestralingen kelderde haar Hb dusdanig dat het gevaarlijk werd.” Ems werd opgenomen en kreeg half januari vier zakken bloed toegediend. Op dat moment was de tumor rustig. “Als verpleegkundige weet ik dat mensen enorm opknappen van een transfusie. Maar Ems kwam thuis en ging juist elke dag een beetje achteruit: toenemende kortademigheid, niet meer de trap op kunnen. Na een dag of vier heb ik ’s nachts de ambulance gebeld. Ze kon niet meer.” In het ziekenhuis bleek dat Ems centimeters lange longembolieën had èn een trombosebeen. “De interventie-radioloog heeft de bloedstolsels met succes verwijderd. Maar Ems was zo verzwakt en doodop, dat ze enkele dagen later is overleden. Ik zeg niet dat ze nu nog had geleefd als artsen en bloedbank hadden meegewerkt aan een ongevaccineerde transfusie, maar we hadden zó veel meer tijd gehad. In Duitsland ging het de goeie kant op.”
In februari 2023 besloot Jenny een klacht in te dienen bij het ziekenhuis en bij bloedbank Sanquin. “Ik heb daar vervolgens gesprekken gevoerd. Die begon ik beide met het tonen van een filmpje van immunoloog prof. Pierre Capel, getiteld Ongeremde bloedstollende verhalen. Daarin laat Capel zien dat bloedstolsels het gevolg kunnen zijn van het spike-eiwit dat wordt aangemaakt door de mRNA-vaccins. In het ziekenhuis had één van de artsen tranen in de ogen, na dat filmpje.”
Bij de Sanquin-vestiging in haar regio sprak Jenny met twee medewerkers: een klachtenfunctionaris en waarschijnlijk een arts. “Zij maakte zich er voor mijn gevoel vanaf met de opmerking dat bij Ems vermoedelijk een ‘transfusiereactie’ was opgetreden. Ik ken dat fenomeen. Ik vertelde haar dat wanneer ik zelf een bloedtransfusie gaf aan patiënten en er sprake was van een transfusiereactie, deze dan meteen optrad: koorts of een allergische reactie. En geen longembolieën. Maar daar ging ze verder niet op in. Voor zover ik weet, heeft men bij Sanquin ook geen nader onderzoek gedaan naar deze casus.”
Jenny krijgt bijval van voormalig donorarts Trudy van den Berg, die jarenlang werkzaam was bij Sanquin en in het najaar van 2023 met vervroegd pensioen ging. Op verzoek van De Andere Krant ging zij na of in het Nederlandse meldsysteem TRIP (Transfusie- en Transplantatiereacties in Patiënten) door artsen longembolieën zijn gemeld na bloedtransfusies. “Maar dat blijkt niet het geval”, aldus Van den Berg. “Er kunnen allerlei transfusiereacties optreden. Meestal gebeurt dat tijdens of vrij snel na de transfusie. Ik concludeer dat longembolie geen bekende transfusiereactie is.” Diverse studies hebben aangetoond dat bloedstolsels (zoals bij trombose en longembolieën) een bijwerking kunnen zijn van de mRNA-vaccins.
“Het is vreemd dat Sanquin, die zo zegt te staan voor veiligheid, deze casus naast zich neerlegt”, zegt Van den Berg. “Als dit door de arts van Sanquin een transfusiereactie wordt genoemd, is het voor de hand liggend dat de bloedbank het mechanisme achter deze uitzonderlijke reactie zou willen onderzoeken, om eventuele herhaling in de toekomst te voorkomen. Immers is dit soort meldingen bedoeld om bloedtransfusies nóg veiliger te maken.” De klachtafwikkeling bij Sanquin was onbevredigend voor nabestaande Jenny. En toen zij half mei in De Andere Krant las dat Sanquin beweert nog nooit meldingen te hebben ontvangen van nadelige effecten van bloedtransfusie veroorzaakt door gevaccineerd bloed, was voor haar de maat vol. Die bewuste bewering deed Sanquin in een brief- en mailwisseling met het Artsen Collectief, eind 2023. Het was een uitvloeisel van een informatiebijeenkomst over coronavaccinatie en bloedveiligheid, die de bloedbank in april 2023 organiseerde voor medewerkers. Aanleiding waren kritische vragen van donor- en keuringsartsen, onder wie Trudy van den Berg, met het oog op de samenstelling van de mRNA-vaccins. Afgelopen november pleitte het Artsen Collectief in een brief aan Sanquin voor het testen van donorbloed op de aanwezigheid van spike-eiwit, mRNA, verontreinigend plasmide-DNA en ontstekingsfactoren. De bloedbank veegde de wensen van tafel, met dit argument: “Op het gebied van inzameling, bewerking en uitgifte van bloedproducten stellen wij vast dat er nog altijd geen melding is gedaan van een nadelig effect van bloedtransfusie bij patiënten dat veroorzaakt werd doordat het gedoneerde bloed afkomstig was van een donor die een coronavaccinatie heeft gehad.”
“De beerput moet open”, zegt nabestaande Jenny. “Sanquin probeert deze casus onder de pet te houden. Terwijl ze het niet vergeten zijn. Dat merkte ik in juli 2023, toen ik weer bloeddonor wilde worden maar aangaf alleen te willen doneren voor ongevaccineerden. Bij de afwijzende reactie refereerde Sanquin weer aan mijn eerdere klacht.”
Het Artsen Collectief, waarbij 2700 medische professionals zijn aangesloten, laat in een reactie op het relaas van Jenny weten “geschrokken te zijn van de suggestie dat Sanquin een melding door de familie van een patiënt met mogelijk nadelige effecten van gevaccineerd gedoneerd bloed, niet serieus heeft genomen”. Het Collectief pleit “voor een cultuurverandering bij de verantwoordelijken van Sanquin, waarbij zorgen over gevaccineerd bloed serieus worden genomen en het voorzorgsprincipe voorop moet staan.”
De Andere Krant heeft Sanquin gevraagd om een reactie, maar geen antwoord ontvangen.
“Ongevaccineerden hebben meerdere opties”
Mensen die geen coronavaccins hebben genomen en een transfusie met gevaccineerd bloed willen vermijden, hebben meer opties dan ze vaak denken. Het klopt dat de indicaties voor ‘bestemde donatie’, waar de nabestaanden van Ems om vroegen en waarbij bloed wordt gedoneerd voor een specifieke patiënt, beperkt zijn. “Dat gebeurt alleen als het echt niet anders kan”, zegt voormalig donorarts Trudy van den Berg. “Bijvoorbeeld bij kinderen die kanker hebben en dan bloed krijgen van een ouder.”
Maar voor andere opties is de drempel lager. Zo kun je vragen om een ‘ijzerinfuus’ in plaats van een bloedtransfusie. Zo’n ijzerinfuus kan een bloedtransfusie helpen voorkomen. “Maar daar moet je bij je arts nadrukkelijk om vragen.” Dit geldt ook voor ‘autologe donatie’, waarbij je voorafgaand aan een operatie bloed doneert voor jezelf. “De medisch specialist kan dat voor je aanvragen. Het kan niet in alle gevallen, omdat je in een goede conditie moet zijn om bloed te kunnen doneren. Voor mensen met bijvoorbeeld kanker of een infectieziekte is het meestal geen optie. Maar bijvoorbeeld wel bij een heup- of knieoperatie.”
Ook ‘autotransfusie’ is een mogelijkheid. Hierbij wordt het bloed dat je tijdens een chirurgische ingreep verliest door een speciale machine (‘blood saver’) opgevangen, verwerkt en weer aan je lichaam teruggegeven. “Ziekenhuizen beschikken over die apparatuur. Maar nogmaals: je moet er nadrukkelijk om vragen bij je behandelend arts.”
