Op 24 maart werd journalist Djamila le Pair geïnterviewd door blckbx over de rechtszaken van Karim Aachboun tegen Rutte en de NAVO. Het interview was opvallend kritisch en leek volgens sommigen een valstrik te zijn. Le Pair schrijft op haar website dat ze het gevoel had in een show met een dubbele agenda te zitten, mede door de keuze van Carl Stellweg als mede-panellid. Kort daarna ontstond er ophef over het vertrek van Flavio Pasquino en later ook David Boerstra en Laura Oorschot. Le Pair had verwacht dat het bewust gelekte ontslagbrief en de afscheidsvideo van Pasquino door het kritische publiek als manipulatie zouden worden herkend. Ze stelt echter dat er meer aan de hand is en dat Pasquino bewust de alternatieve media wil verstoren. Ze vraagt zich af of hij op zijn beurt een instrument is van iets of iemand anders. Le Pair merkt op dat blckbx in toenemende mate problematisch werd, omdat er steeds vaker gasten werden uitgenodigd die bijdragen leverden die je eerder bij reguliere pers zou verwachten. Ze noemt als voorbeeld de uitzending over Demmink, waarbij Koos van Dam aanwezig was, maar niet werd bevraagd over het onderwerp. Le Pair nam contact op met Pasquino, die aangaf ongelukkig te zijn met de uitzending en dat blckbx de volgende dag zou stoppen vanwege een staking. Hij wees Jan van Aken aan als de schuldige van de crisis en beweerde dat Van Aken andere alternatieve media zou meesleuren. Le Pair betwijfelt of dit waar is, aangezien ze Van Aken hoogacht. Ze concludeert dat kijkers kritisch moeten zijn op een mediakanaal dat dubbele boodschappen uitdraagt en bewust de destructie van een invloedrijk mediakanaal inzet.
.
