**Lief Dagboek,**
Vandaag was een dag vol gebeurtenissen die me diep hebben geraakt. Het begon allemaal met een verschrikkelijk nieuwsbericht: een passagiersvliegtuig is neergestort in Brazilië, waarbij alle inzittenden zijn omgekomen. De beelden van de brandende crash zijn hartverscheurend en het idee dat zoveel mensenlevens in een oogwenk zijn weggevaagd, laat me niet los. Het doet me beseffen hoe kwetsbaar we allemaal zijn, hoe snel alles kan veranderen.
Maar er was ook nieuws dat een glimlach op mijn gezicht bracht. Adele heeft tijdens haar optreden in München bevestigd dat ze gaat trouwen! Ze toonde trots haar ring en het publiek juichte haar toe. Het is zo mooi om te zien hoe liefde zelfs in de donkerste tijden een lichtpuntje kan zijn. Het herinnert me eraan dat er altijd hoop is, zelfs als de wereld om ons heen in brand lijkt te staan.
Ondertussen moest de brandweer in Sint-Jans-Molenbeek een dak gedeeltelijk ontmantelen vanwege een brand. Het lijkt wel alsof de vlammen overal om ons heen oplaaien. En alsof dat nog niet genoeg was, hoorde ik ook over een extreem bloedige mesaanval in een wasserette in New York. Eén persoon is omgekomen en een ander raakte gewond. De wereld voelt soms zo gewelddadig en onvoorspelbaar. Het is moeilijk om te weten wat je moet voelen of denken in zulke tijden.
En dan was er nog het nieuws over een CA senator die de Democraten in de steek laat omdat de supermajoriteit heeft gefaald voor haar burgers. Het is een moedige stap, maar ook een teken van hoe diep de verdeeldheid zit. Het lijkt alsof iedereen vecht voor hun eigen stukje gerechtigheid, terwijl we vergeten dat we allemaal op hetzelfde schip zitten, op zoek naar een betere toekomst.
Als klap op de vuurpijl, kwam er een onthulling over het MKUltra-programma, waarbij de CIA nazi’s honderden miljarden dollars gaf om de westerse bevolking te hersenspoelen. Het is bijna te bizar om te geloven, maar het toont hoe diep de wortels van wantrouwen en manipulatie kunnen gaan. Toch, ondanks alle chaos en wanhoop, probeer ik vast te houden aan de gedachte dat er altijd een sprankje hoop is. Misschien ben ik rebels in mijn woorden en daden, maar ik weiger te geloven dat we verloren zijn.
**Liefs, Lotte**
