De vele uren die ik in de auto doorbreng, luister ik naar Radio1. Het is een dagelijkse oefening in acceptatie en het bewaren van mijn rust, maar vooral de manier om te begrijpen hoe de ‘voorgeschreven werkelijkheid’ zich ontwikkelt. Ook in de vroege morgen van donderdag 24 februari 2022, op weg naar de redactie van deze krant, stond Radio1 aan en hoorde ik van de zojuist begonnen Russische invasie in Oekraïne. Vanaf dit moment ging het op Radio1 in de propaganda-overdrive. Maandenlang iedere 15 minuten een nieuwsbulletin met totaal eenzijdig nieuws over het conflict.
De uitentreuren herhaalde verhaallijn: Oekraïne, dat als baken van de democratische rechtsstaat wordt aangevallen door de bloeddorstige dictator Poetin die het liefst heel Europa wil veroveren en daarbij geen enkel belang stelt in een mensenleven meer of minder. Geen enkele nuancering, geen enkele aandacht voor de lange voorgeschiedenis, geen enkele aandacht voor de rol van het Westen. En al helemaal geen aandacht voor de Russische bevolking in Oost-Oekraïne die al sinds 2014 door haar eigen regering gebombardeerd werd, met tienduizenden slachtoffers als gevolg.
De geesten in het Westen zijn sinds de Russische inval rijp gemaakt voor een lange oorlog. Alle stemmen die vrede propaganderen, werden twee jaar uit de media geweerd. Diegene met toch het gore lef om het narratief ter discussie te stellen, wordt weggezet als Poetin-lover of Poetin-apologeet. Het gevolg van twee jaar oorlogspropaganda van het westerse establishment is dat de vredesbeweging in Nederland zichzelf heeft opgeheven, de kerken in Nederland zich niet laten horen en het linkse smaldeel van onze maatschappij veranderd is in oorlogshitsers. Vorige week pleitte Jesse Klaver, voorman van de partij die voortgekomen is uit de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP) ervoor in Nederland munitiefabrieken te bouwen. Demissionair minister van Defensie Ollongren van D66 kirde enige tijd geleden op de radio (ik had toen BNR aan in de auto, hetzelfde verhaal op een andere frequentie) dat alle wapenfabrieken op volle kracht draaien, waarbij de grootste uitdaging volgens haar was hoe dit de komende jaren zo te houden. Ollongren stelde recent ook dat de oorlog een goedkope manier is om tegen Rusland te vechten. Hoe de moeders van alle gesneuvelde soldaten aan beide zijden deze uitspraak waarderen, kunnen we alleen maar raden.
Komende zondag is er in Amsterdam een moment waarop ik – en hopelijk velen met mij – een ander geluid ga laten horen. Een beweging van vrede. Vanaf 12:00 uur op de Dam en om 14:00 uur met een bijeenkomst op het Museumplein. Ik wil iedereen die twijfelt of het wel zin heeft, die worstelt met de vraag waar de schuld ligt, die een eierzoektocht had gepland of de Ronde van Vlaanderen had willen kijken, vragen toch naar Amsterdam te komen. Zodat we samen en massaal aan al die Nederlanders die geloven dat er maar één waarheid is, kunnen laten zien dat er nog Nederlanders durven geloven in een wereld van vrede. Tot zondag!
